چيزهايى كه حيض، آنها را باطل مى‏كند

سيد محمد مسعود معصومي

1. نماز

هرگاه زن در حال نماز- اگر چه قبل از گفتن سلام نماز- حيض شود، نمازش باطل مى‏شود و اگر بعد از نماز بفهمد وسط نماز حيض شده نيز نمازش باطل است. و همچنين حيض يكى از مبطلات وضو نيز مى‏باشد.(1)

2. روزه‏

همان‏گونه كه باقى ماندنِ عمدى بر جنابت تا طلوع صبح (اذان) در ماه مبارك رمضان موجب بطلانِ روزه مى‏گردد، همچنين باقى ماندنِ عمدى بر حيض هم تا طلوع صبح روزه را باطل مى‏كند؛ بنابراين، هرگاه زن از حيض، قبل از طلوع صبح پاك شود واجب است غسل نمايد و يا اگر وظيفه‏اش تيمّم است، تيمّم كند و اگر عمداً ترك نمايد روزه‏اش باطل است.(2)

3. طلاق و ظِهار(3)

طلاق و ظِهارِ زن در حال حيض باطل است. به ضميمه شرايط ديگرى كه در كتب فقهى موجود است.(4)

مسأله: بطلان طلاق و ظهار مختص به حال حيض است، اما زنى كه از حيض پاك شده ولى هنوز غسل نكرده اين حكم را ندارد.(5)

يادداشت: مواردى كه طلاق زن هرچند در حال حيض باشد صحيح است:

اوّل: دختر يا زنى كه عقد شده باشد؛ ولى با شوهرش همبستر نشده اگر در حال حيض طلاق داده شود صحيح است.

دوم: زنى كه حامله است، هرچند در حال حيض باشد، طلاقش صحيح است. (البته بسيار كم است كه زن حامله حيض ببيند.)

سوم: آن كه بخواهد زنش را در حالى كه غايب است طلاق دهد و امكان تحقيق از حال زن را به هيچ وجه نداشته باشد كه در اين صورت هم اگر طلاق در حال حيض واقع شود صحيح است.(6)

4. غسل‏هاى واجب و وضوهاى مستحبى...

در مورد غسل‏هاى واجب و وضوهاى مستحبى در حال حيض اقوالى است:

الف: درحال حيض غسل‏هاى واجب صحيح نيست و اگر هم انجام شود رفع حدث نمى‏كند. و همچنين وضوهاى مستحبى.

ب: تمام غسل‏ها در حال حيض صحيح است، اگر چه حدث حيض باقى است، و اما نسبت به وضوها فقط وضوهايى كه براى رفع حدث نباشد صحيح است و اين نظر تمامى فقهايى است كه فتاوايشان در اين كتاب آمده است به‏جز حضرت آيه‏الله سيستانى كه در صحت غسل جمعه اشكال كرده‏اند و همچنين حضرت امام(ره) كه در بند بعدى (ج) نظر مبارك ايشان خواهد آمد.

ج: وضوهايى كه براى رفع حدث نباشد صحيح است؛ ولى مشكل است كه تمام غسل‏ها در حال حيض صحيح باشد واين نظر حضرت امام(ره) است.

د: فقط غسل جنابت در حال حيض صحيح است.(7)

1- العروه الوثقى، ج 1، فى احكام الحائض، مسأله‏1 و فى نواقض الوضؤ «السادس».

2- همان، ج 2، فى الصوم، المفطرات، مسأله 59.

3- ظهار: يك نوع طلاق بوده كه در زمان جاهلى (قبل از اسلام) انجام مى‏شده و مرد به زن مى‏گفته: تو مانند مادرم باشى. و بدين ترتيب زن بر او حرام ابدى مى‏شده‏است كه اسلام آن را تغيير داده و آن را موجب حرام شدن زن بر مرد قبل از دادن كفّاره قرار داده‏است. تحرير الوسيله، ج 2، كتاب الظهار.

4- العروه‏الوثقى، ج 1، فى احكام الحائض «التاسع».

5- همان، مسأله 24.

6- همان، فى احكام الحيض «التاسع»؛ تحرير الوسيله، ج‏1، فى الحيض بعد از مسأله 8.

7- العروه‏الوثقى، ج‏1، فى احكام الحيض، مسأله 43.

سيد مسعود معصومي / احکام روابط زن ومرد