4 ـ ريا و خودنمايى در نماز - نقش نماز در شخصیت جوانان نسخه متنی

آنها سركشى كرده و به سوى دنيا متمايل شد(1). در كم خورى منافعى نهفته است كه در پرخورى هيچ يك از آن منافع وجود ندارد. دورى از خداوند، كسالت در عبادت، مردن دل، قساوت قلب، پليدى باطن و بيمارى جسم همه از آثار زيانبار پرخورى است كه بر هر عاقل و عالمى شايسته است از آن بپرهيزد تا اين همه ضرر و زيان را متوجه خود نسازد. از رسولخاتم(صلى الله عليه وآله وسلم) روايت است كه: الفكر نصفُ العبادةِ وقلّةُ الطعامِ هِىَ العبادةُ. «تفكر نصف عبادت است و كم خورى عبادت است»(2). و كلام گوهر بار على(عليه السلام) اين است كه: «از پرخورى دورى كنيد كه موجب قساوت قلب و باعث كسالت از اقامه نماز و سبب تباهى بدن است»(3). و مىدانيم كه نماز با كسالت نماز منافقان است نه مؤمنان(4).

4 ـ ريا و خودنمايى در نماز

قبلاً به اين نكته اشاره شد كه شرط كمال و صحت نماز، حضور قلب و اخلاص است و آن كس كه شائبه ريا در نمازش باشد، نماز او مقبول حق قرار نمىگيرد. چون اقامه چنين نمازى براى خدا نخواهد بود و هر عملى كه اغراض و اهداف غير الهى در آن باشد در راستاى همان هدف پذيرفته است. امّا نزد بارگاه الهى پذيرشى براى آن نيستدر حديث از امام

1 ـ احياء العلوم، ج3 ص171.

2 ـ احياء العلوم، ج3 ص171.

3 ـ غرر الحكم، ص80.

4 ـ سوره مباركه نساء، آيه 142. و سوره مباركه توبه، آيه 54.