خلبان شهيد عباس بابائى و اهميت او به نماز - نقش نماز در شخصیت جوانان نسخه متنی

خلبان شهيد عباس بابائى و اهميت او به نماز

شهيد بابائى از چهرههاى شناخته شده شهداى جنگ تحميلى است و كمتر كسى است كه او را چون ساير شهدا و سرداران شهيد به پاكى و عزت نفس و طهارت و قداست باطن و رشادت و شجاعت در جنگ نشناسد. در عزت نفس او همين بس كه به اصرار دوستان و نزديكان براى رفتن به خانه خدا و شركت در مراسم حج به مكه مشرّف نشده و در پافشارى بيش از حدّ دوستان گفته بود كه:

تا عيد قربان خودم را به شما مىرسانم و در روز عيد قربان شربت شهادت نوشيده و به لقاى يار رفتند(1). درباره شخصيت اين عزيز نكات گفتنى بسيار است امّا در رابطه با ميزان اهميت او به عبادات يكى دو نكته بسيار ظريف وجوددارد كه بيان آن را براى اينكه درسى براى ما بوده باشد لازم و ضرورى مىبينيم.

الف ـ نماز در اوّل وقت:

يكى از نزديكانش نقل مىكند كه عباس نمازش را بسيار با آرامش و خشوع مىخواند. در بعضى وقتها كه فراغت بيشترى داشت آيه «اياك نعبد واياك نستعين» را هفت بار با چشمانى اشكبار تكرار مىكرد به ياد دارم از سن هشت سالگى روزهاش را به طور كامل مىگرفت. او بقدرى

1 ـ پرواز تا بىنهايت، ص17.