در دريا غرق كند، يا از بلندى پرت نمايد.(196)همانطوركه پيش ازاين ذكرشد،هرگاه قتل به طورعمد واقع شود،موجب قصاص مى گردد، ولى اينك سخن ما
در(اجراى قانون ضمان ) مواردى است كه قتل به طور عمد نبوده وشبيه به عمد و خطاى محض است ، مانند اينكه
كسى به هدفى تيراندازى مى كند و ناگهان به انسانى اصابت مى نمايد، يا براى تأ ديب ، ضربه اى بر كسى
وارد مى كند و او بر اثر آن مى ميرد و ... .(197)در اينجا به بيان نمونه هايى از اجراى قانون ضمان در مجرم مباشر مى پردازيم :
1- مربّى و معلّم
چنانچه مربّى براى تأ ديب ، كسى را بزند و طرف بر اثر آن كشته شود، ضامن خواهد بود، خواه ضارب ، همسر باشد يا ولىّ طفل ، يا وصّىِ ولىّ و يا معلّم كودكان ؛ و بايد از مال خود ديه وى را بپردازد.(198)
2- پزشك
اسلام با همه اهميتى كه براى علم و بويژه علم پزشكى قائل است ، با كمال صراحت مى گويد: چنانچه پزشك ماهر و كاردانى كه بر اثر بى مبالاتى ، سؤ تشخيص و درمان نابجا موجب مرگ يا ضرر و زيانى گردد، مسؤ ول
است .(199)اجراى قانون ضمان در پزشك معالج چند صورت دارد:الف- پزشك آنچه را كه به معالجه تلف كند، درصورتى كه از نظر علم و عمل كوتاهى كرده باشد، ضامن است ، هر
چند با اجازه (دست به معالجه زده ) باشد.ب- همچنين اگر بدون اجازه ولىّ بيمار يا خود بيمار درصورت بالغ بودن او دست به مداوا بزند، ولى
درمعالجه كوتاهى كند، هرچند كه دركارش متخصص وداناباشد، ضامن است .ج- چنانچه بيمار يا ولىّ او به پزشك ماهر وكاردان اجازه معالجه داده باشد، آيا در صورت تلف شدن ، ضامن
است يا نه ؟ بعضى گفته اند: ضامن نيست ، ولى اقوا ضامن بودن اوست و بايد از مال خود(ديه ) بپردازد.(200)د- اگر دكتر به دست خود به مريض دوا بدهد، يا درد و دواى مريض را به او بگويد و مريض دوا را بخورد،
چنانچه در معالجه خطا كند وبه مريض ضررى برسد يا بميرد، دكتر ضامن است ، ولى اگر فقط بگويد: فلان دوا
براى فلان مريض فايده دارد و به واسطه خوردن دوا ضررى به مريض برسد، يا بميرد، دكتر ضامن نيست .(201)يك نكته : هرگاه دكتر به مريض يا ولىّ او بگويد كه اگر ضررى به مريض برسد ضامن نباشد، در صورتى كه دقّت
و احتياط خود را بكند و به مريض ضررى برسد، يا بميرد، دكتر ضامن نيست .(202)اميرمؤ منان صلوات الله عليه در اين زمينه فرمود:( مَنْتَطَبَّبَ اَوْ تَبَيْطَرَ فَلْيَأْخُذِ الْبَر ائََْ مِنْ وَلِيِّهِ ، وَ اِلّا فَهُوَ
لَهُ ض امِنٌ ) (203)
پزشك ودامپزشك بايد(پيش از طبابت و عمل جرّاحى ) از سرپرست بيمار(و صاحب حيوان ) برگ عدم مسؤ وليت
بگيرد وگرنه ضامن است .
قانون ضمان (2):
3- كشيدن اسلحه
كسى كه به روى ديگرى اسلحه بكشد و باعث مرگ او شود، چنانچه قصد كشتن وى را داشته باشد، قتل عمدى است و چنانچه قصد كشتن او را نداشته باشد، شبه عمد است و بايد ديه بپردازد.(204)
4- صدمه زدن
اگر به قصد كشتن ، بر كسى صدمه وارد آورد و طرف بميرد و همچنين با كارى كه غالباً منجر به مرگ مى شود، بر كسى صدمه وارد آورد و طرف بميرد، قتل عمدى است و قصاص مى شود، ولى صدمه اى كه غالباً كشنده نيست
اگر به همان قصد نه قصد كشتن بر كسى وارد آورد و طرف بميرد، از مالِ صدمه زننده ديه گرفته مى شود.(205)