جوان، شادی و نشاط نسخه متنی

4. شادي در روزهاي شادي معصومان

يكي از
شادي‌هاي پسنديده، تشكيل مجالس جشن و
سرور به مناسب مواليد ائمه معصومين (عليهم
السلام) است. امام رضا (عليه‌السلام) به
ريان بن شبيب فرمود:

«اگر دوست داري در
درجات عاليه بهشت با ما باشي، به حزن ما
محزون و به شادي ما شاد باش.»(25)

ب) شادي ناپسند

بعضي شادي‌ها كه با هدف تكاملي انسان
سنخيت ندارد و يا با گناه، لهو و لعب،
اتلاف وقت هيجان كاذب و اذيت و آزار ديگران
توأم است، از نظر شرع مقدس، مذموم و ناپسند
است. در اين‌جا به مهم‌ترين آنها اشاره
مي‌كنيم:

1. شادي از طريق گناه

كسي كه با گناه و
معصيت خدا به شادي بپردازد، با اين كار دو
عمل زشت انجام داده است: يكي، خودِ معصيت،
و ديگري شادي به گناه. امام علي
(عليه‌السلام) مي‌فرمايد:

«شادي به گناه،
از انجام آن زشت‌تر است.»(26)

2. شادي در برابر افراد محزون

شادي در
برابر فرد مصيبت‌زده و غصه‌دار، دور از
ادب و جوانمردي است. امام حسن عسكري
(عليه‌السلام) مي‌فرمايد:

«از ادب انساني
دور است كه آدمي در برابر افراد محزون،
اظهار شادي كند.»(27)