((هارون بن خارجه ))، گفت : مردى از حضرت اباعبداللّه (ع ) سؤ ال كرد و من نيز آنجا حاضر بودم ، سائل پرسيد: چه اجر و ثوابى است براى كسى كه حضرت امام حسين (ع ) را زيارت كند؟ حضرت فرمودند: خداوند متعال چهار هزار فرشته را به آن حضرت موكّل كرده كه جملگى ژوليده و غبار آلوده بوده و تا روز قيامت براى آن حضرت گريه مى كنند. عرض كردم : پدر و مادرم فدايت شوند، از پدر بزرگوارتان نقل شده كه فرموده اند: ثواب زيارت امام حسين (ع ) معادل حج و عمره است ؟ حضرت فرمودند: بلى ، حجّ و عمره بعد تعداد حجّ و عمره را شمرد تا به ده حجّ و عمره رسيد.(58)
سى حج مقبول
((موسى بن قاسم حضرمى )) مى گويد: ((حضرت ابو عبداللّه (ع ))) در ابتداء حكومت ((ابو جعفر عباسى )) (منصور دوانيقى ) وارد عراق شده و در نجف نزول اجلال فرمودند، به من فرمودند: اى موسى ، برو كنار جاده بزرگ بايست و منتظر باش كه عنقريب مردى از طرف ((قادسيّه )) خواهد آمد، هر گاه نزديك تو شد به وى بگو: يكى از فرزندان رسول خدا(ص ) تو را مى خواند، او بزودى با تو خواهد آمد. موسى مى گويد: من به طرف جاده مزبور رفته و به آنجا رسيدم و كنار آن ايستاده و هوا بسيار گرم بود، پيوسته در آنجا ايستاده بودم بحدّى كه نزديك بود مخالفت كرده و بر گشته و ملاقات با او را ترك كنم ، در اين هنگام چشمم به چيزى خورد كه به جلو مى آيد و شبيه مردى است كه روى شترى نشسته ، پس چشم به آن دوخته تا نزديك به من شد، به او گفتم : اى مرد در اينجا يكى از فرزندان رسول خدا(ص ) شما را مى خواند ايشان شما را به من معرفى كرده و پيام برايت فرستاده اند. مرد گفت : با هم به خدمتش برويم . موسى مى گويد: او را بردم تا نزديك خيمه رسيديم ، وى شترش را خواباند و درب خيمه ايستاد منتظر اذن دخول بود، پس حضرت از درون خيمه او را خواندند، اعرابى داخل خيمه شد و من نيز نزديك شده تا درب خيمه رسيده و سخن ايشان را مى شنيدم ولى آنها را نمى ديدم . حضرت ابو عبداللّه (ع ) به وى فرمودند، از كجا آمدى ؟ او گفت : از دورترين نواحى يمن . حضرت فرمودند: تو از فلان و فلان مكان هستى ؟ او عرض كرد: بلى من از فلان موضع مى باشم . حضرت فرمودند: براى چه به اين صوب و طرف آمدى ؟ عرض كرد: به قصد زيارت حضرت اباعبداللّه الحسين (ع ) آمدم . حضرت فرمودند: تنها براى زيارت آمده اى و هيچ حاجت ديگرى نداشتى ؟ عرض كرد: هيچ حاجتى نداشتم مگر آنكه به سر قبر مطهّر آن حضرت رفته و نماز خوانده و جنابش را زيارت كرده و سپس از حضرتش خداحافظى كرده و به اهل و خويشانم برگردم . حضرت فرمودند: در زيارت آن حضرت چه مى بينيد؟ عرض كرد: در زيارتش بركت در عمر خود و اهل و اولاد و اموال و معايشمان بوده و حوائج و خواسته هايمان بر آورده شده و گرفتاريمان بر طرف مى گردد. موسى مى گويد: امام (ع ) به وى فرمودند: اى برادر يمنى آيا از فضيلت زيارت آن حضرت بيشتر از اين برايت نگويم ؟ آن مرد عرض كرد: از پسر رسول خدا زيادتر بفرمائيد: حضرت فرمودند: زيارت امام حسين (ع ) معادل يك حجّ مقبول و پاكيزه اى است كه با رسول خدا(ص ) انجام شود. آن مرد از اين گفتار تعجب كرد. حضرت فرمودند: آرى ، به خدا سوگند معادل دو حجّ مقبول و پاكيزه اى است كه با رسول خدا(ص ) انجام شود. آن مرد بر تعجبش افزوده شد پس بدين ترتيب امام (ع ) بر تعداد حج هاى مقبول مى افزودند تا اينكه در آخر فرمودند: زيارت آن حضرت معادل با سى حجّ مقبول و پاكيزه اى است كه با رسول خدا(ص ) انجام گيرد.(59)