شما جوانان عزيز بايد به خاطر داشته باشيد كه والدين شما انسان معصوم نيستند. بنابراين هم داراى صفاى برجسته و نيك و هم داراى نقاط ضعفند؛ حال اگر نقاط ضعف آنها در خصوص كار شما و يا در طرز رفتارشان با شما آشكار شود، بهتر اين است كه با واقع بينى با آن برخورد كنيد و اين نقص را طبيعى بدانيد. در ضمن خصلتهاى برجسته و نيك آنان، محبت پاك و بى آلايششان به شما، بخصوص مواظبتى را كه از ابتداى طفوليت تاكنون درباره شما داشته اند، از نظر دور نداريد و آن را بخاطر داشته باشيد و همواره از آنان قدر دانى نماييد.به هر حال در جامعه، امكانات زندگى و تحصيل براى همه بكنواخت و يكسان نبوده و بعضى از والدين، آگاه به اين مسائل نيستند و يا آموزش لازم را در اين باره نديده اند و آشنا به مسائل جوانان نمى باشند و به رفتار و كردار صحيح، آگاهى ندارند.از طرفى بايد با كمال ميل و رغبت از راهنماييها و اندرزهاى دلسوازنه و مفيد آنان كه حاصل چندين سال تجربه گذراندن عمر است، بهره گيريد و در مواقعى كه احيانا با شما بر خوردى تند مىكنند، چشم پوشى نماييد و از خود، خونسردى لازم را نشان دهيد؛ اگر هم لغزشى دارند محترمانه و بطور غير مستقيم به آنان گوشزد نماييد.هرگز نگذاريد كه والدين از شما آزرده خاطر شوند، چرا كه در قرآن مجيد سفارشهاى زيادى درباره احترام به پدر و مادر شده است و حتى در برخوردها از گفتن كوچكترنى سخن نامناسب، چون «اف» كه حاكى از تنفر و دلتنگى از آنان است، به شدت نهى گرديده است.