دختر جوان اگر به سعادت خويش علاقه مند باشند بايد از خودآرايى و خودنمايى در برابر مردان نامحرم خوددارى كنند.به تجربه، ديده شده كه دختران ناآگاه و ضعيف النفس بيشتر به خودآرايى و خودنمايى مىپردازند و سعى دارند كه ظاهرى دلفريب از خود نشان دهند و از توجه به شخصيت واقعى و باطنى خود و كمالات روحى غفات ورزند. غفات از ياد خدا و ورود به گناه كم كم زمينه را براى انحطاط و ابتذال آنها فراهم مىسازد.حجاب ارزشى است كه رعايت آن به دختر، پاكى و سلامتى مىبخشد؛ او را همچون گوهرى درون صدف از شر آفتها، و وسوسه ها و آلودگيها مصون نگاه مىدارد و به خدا نزديك مىگرادند.كسانى كه به بى حجابى و بد حجابى دست مىزنند، اكثرا نمى انديشند و تعقل نمى كنند و تنها آلت دست وسوسه هاى نفسانى خود قرار مىگيرند.خودنمايى و خودآرايى در صحنه اجتماع به شخصيت عفيف زن لطمه وارد مىسازد. با وقار بودن دختر و رعايت نمودن حريم بين محرم و نامحرم به او اصالت مىبخشد و او را در ديدگان همه قابل تعظيم و احترام مىگرداند.حجاب در واقع، مصونيتى است براى دختر جوان كه او را از فرو ريختن شخصيت، نجات مىبخشد و از طرفى پسران جوان را از خطر انحراف باز مىدارد. در جوامعى كه بى حجابى را ترويج مىكنند، دختران بازيچه دست قدرتهاى استعمارگران مىشوند، بطورى كه از استوارى شخصيت و تقدس و عفتى كه شايسته يك دختر پاكدامن و عفيف است تهى مىشوند.تجربه نشان داده است كه مراعت حجاب در ميان دختران موجب حراست و سلامت روحى و نيز موفقيت آنان در زندگى آينده است.عفت و حيا در زندگى انسان به قدرى اهميت دارد كه پيامبر صلّى الله عليه وآله مىفرمايند: «الحياء هو الدين كله؛ حيا تمام دين است.» و امام صادق عليه السلام مىفرمايند: «لا ايمان لمن لا حياء له: كسى كه حيا ندارد، ايمان ندارد.»استقاده از لباسهاى تنگ و عريان نمودن بخشى از بدن و در معرض ديد نامحرم قرار دادن، علاوه بر مضرات بهداشتى آن، عفت و حياى دختر را خدشه دار مىسازد و مقدمات دورى از مبدا آفرينش را فراهم مىآورد. دختر جوان با رعايت حجاب، خود را به خدا نزديك مىكند، زيرا به كمك آن، امنيت و آرامش مىيابد و افراد هرزه و لاابالى و منحرف را از نگاههاى آلوده محروم مىسازد.دختر عفيف و پاكدامن، فطرتا از اين كه به ديده شهوت آلوده هوس انگيز به او نگريسته شود در رنج و ناراحتى است و اگر دخترى اين خصوصيت و حالت را نداشته باشد و حاضر باشد كه بخشى از موى خود را نامحرم ببيند و همچنين از آن كه مورد بهره بردارى چشمهاى آلوده و هوس انگيز قرار گيرد، رنج و نفرتى احساس نكند، بايد بداند كه از فطرت سالم خود فاصله گرفته است و با آلودگى نگاههاى بيگانه، خو پيدا كرده و به سراشيبى سقوط و فساد نزديك گرديده و ارزشهاى انساين را از دست داده است.از طرفى دخترى كه حريم حجاب را رعايت كند و خود را از دسترس نامحرمان دور نگاه دارد، همچون گوهرى با ارزش در درون صدف، ارزش و احترام خود را در نزد همگان افزايش داده و از ابتذال در امان مانده است.پسران جوان نيز هر چند لاابالى و بى بند و بار باشند، باز در عمق روح خود براى دخترانى، ارزش قائلند كه در دسترس و پيش پا افتاده و بى بند و بار و بزك كرده نباشند و در درون خود اين گونه دختران را مىستايند.عفت و حيا از خصوصيات فطرى آدمى است، چرا كه نظام آفرينش براى پاسدارى و نگهدارى از اين گوهر گرانبها و ارزشمند و همچنين براى حفظ مقام و موقعيت زن، ريبايى اش را در اين مىبيند كه او، همچون گوهرى قيمتى درون صدفى از هر گرد و غبار و آفات و آلايشى و به دور از دسترس اين و آن باشد، چرا كه شى ء قيمتى را معمولا دور از دسترس همگان در يك جاى امن نگهدارى مىكنند، ولى وسائل كم ارزش هميشه جلو دست و پا است.بيشتر بانوان به تجربه دريافته اند: زمانى كه زن از درون اين صدف قيمتى خارج شده، لطمه بزرگى به شخصيت والاى خويش و جامعه وارد ساخته و همواره در اجتماع، موجب سوء استفاده مردان پست و هرزه و نيز مايه لعن تحقير اكثر مردم واقع شده اند.دخترى كه زيور خود را تنها در كانون گرم خانواده بپوشد و در بيرون از خانه و اجتماع با متانت و وقار و پوشيدگى ظاهر شود، هم در بين اعضاى خانواده عزيز و گرامى است و هم در چشم ديگران ارزشمند. اگر دخترى پا را از حريم عفت و حجاب بيرون بگذارد نه تنها اولين ضربه را به زندگى خانوادگى خود فرود آورده، بلكه گناه بزرگى را مرتكب شده است و نسل جوان پسر را كه در آينده به حال خود و اجتماع مفيد خواهند بود، در معرض تباهى و سقوط قرار داده است با انحراف آنان، ضربه اى مهلك به آينده جامعه خود خواهد زد.تجربه هاى تاريخى گذست به ما نشان داده كه دشمنان ملتها هر گاه كه خواسته اند نسلى ار از درون تهى كنند و سرمايه كشورى را غارت نمايند و ذخيره ها و گنجينه هاى آن كشور را به يغما ببرند، از اين راه وارد شده اند.وقتى رضاخان توسط انگليس بر ايران مسلط شد، يكى از ماموريتهايش اين بود كه كشف حجاب كند. آتاترك هم كه عامل بيگانه در تركيه بود همين سياست را در پيش گرفت. در الجزاير نيز به همين حيله متوسل شدند. البته بايد هوشيار بود كه در هر زمان، شكل اين توطئه فرق مىكند. در اين زمان ممكن است از طريق زور و قلدرى وارد نشوند، بلكه با حيله ها فريفتن نسل نو، تحت عنوان تجدد تمدن و علم و عناوين ظاهر فريب ديگر، كارى كنند كه نسل جوان با رضا و رعبت پذيراى اين بد حجابى شود.خويشتن دارى جوانارزش هر انسانى از هر چيز به ميزان دلبستگى او به آرزوها و اهداف زندگى اش مربوط مىشود. مقياس تعائل او بستگى دارد به اين كه حقيقتا او تا چه اندازه بر اعصاب خود، مسلط بوده و از اعتماد به نفس برخوردار است.هنگامى جوان مىتواند خود را صاحب اراده اى قوى فرض كند كه بتواند در مقابل خواسته ها و اميال نفسانى اش بايستد و با صبر و بردبارى و به كارگيرى عقل و انديشه، مشكلات زندگى را يكى پس از ديگرى از سر راه خود بردارد و بر هوا هوس خود غلبه كند.(43)او بايد بداند كه همواره در معرض بزهكارى و لغزش به سوس شهوات، قرار دارد و تنها با تقويت ايمان و رعايت تقوا مىتواند بر اهريمن درون (تمايلات شهوانى و وسوسه هاى شيطانى) و دشمن برون (عوامل منحرف و دوستان ناباب) پيروز شود.اگر جوانى غلفتا مرتكب عمل انحراف و معصيت گرديد، بايد بلافاصله در پيشگاه خدا توبه كند و تصميم جدى بر ترك گناه بگيرد تا رفتار ناشايست به شكل يك خصلت زشت و ناروا در وجود او جايگرين نگردد و صورت عادت ثانوى در نفسش رسوخ نكند.او بايد بداند كه تواناييهاى لازم را براى اصلاح رفتار خويش دارد و در ضمن قدرت، پذيرش او بيشتر از افراد مسن بوده و از تعصبات بيجابه دور است. قران كريم پس از بيان خطاهايى كه ممكن است انسان مرتكب آنها بشود، توبه را به عنوان راه حل اصلى اصلاح رفتارش پيشنهاد مىكند.(44)پيامبران بزرگ اسلام مىفرمايد: توبه از گناه و خطا به اين معناست كه فرد، ديگر قصد نداشته باشد كه به سوى آن گناه، باز گردد.(45)جوان نبايد خطاى خود را هر چند هم اندك باشد، كوچك شمرد، تا اين كه در او ملكه (46)از رسول اكرم صلّى الله عليه وآله نقل گرديده كه فرمود: محبوبتر از هر چيز نزد خداوند، توبه جوانى است كه از گناه پشيمان شود و از پيشگاه او آمرزش بخواهد.(47)اگر جوان، مطيع خواسته ها و شهوات خود گرديد، خود را به هلاكت مىاندازد.(48)اصولا نفس انسان ميل به بدى دارد(49) و جوان، تنها با ايمان و توجه به خدا مىتواند آن را به طرف خوبيها بكشاند. حضرت على عليه السلام مىفرمايد: نفس خود را به خوبيها وادار كن، زيرا نفس تو، به طرف بديها متمايل است.(50)آن گاه مىفرمايد: آن كس كه جلو خواسته هاى خود را گرفت، حتما به ارزش والاى انسانى دست يافت.جوان با رعايت خويشتن دارى (تقوا) بايد خود را براى زندگى آينده آماده سازى و بداند كه اين دوران كوتاه به زودى سپرى خواهد شد و او نيز به گروه بزرگسالان خواهد پيوست و در آينده اى نه چندان دور، عهده دار مسووليت اجتماعى خواهد شد و تشكيل زندگى خانوادگى خواهد داد. بايد بداند و هوشيار باشد، (51) كسانى در پذيرش و انجام مسووليت اجتماعى و خانوادگى موفق خواهند بود، كه دوران بلوغ و جوانى را به پايك و سلامتى گذارنيده و از آلودگيهاى جنسى در امان بوده باشند... كسانى كه بتوانند در فرداى زندگى خود حقوق متقابل فرد و اجتماع، خانواده و همسر را رعايت كرده و به سعادت و نيكبختى دست يابند.
لطفا منتظر باشید ...
