آيا تقليد، صرفاً يك مسأله عقلى است يا ادله شرعى نيز دارد؟
ج:
تقليد، ادله شرعى دارد و عقل نيز حكم مىكند كه شخص ناآگاه به احكام دين بايد به مجتهد جامع الشرائط مراجعه كند.
س 2
به نظر شريف حضرت عالى، عمل به احتياط بهتر است يا تقليد؟
ج:
چون عمل به احتياط مستلزم شناسايى موارد و چگونگى احتياط و صرف وقت بيشتر است، بهتر آن است كه مكلّف در احكام دين از مجتهد جامع الشرائط تقليد كند.
س 3
قلمرو احتياط در احكام دين در بين فتاواى فقها چه اندازه است؟ آيا رعايت آراى فقيهان گذشته نيز لازم است؟
ج:
مراد از احتياط در موارد آن، رعايت همه احتمالات فقهى است به طورى كه مكلّف مطمئن شود كه به وظيفه خود عمل كرده است.
س 4
دخترم به زودى به سن تكليف مىرسد و بايد براى خود مرجع تقليدى انتخاب كند، اما درك مسأله تقليد براى او دشوار است، وظيفه ما نسبت به او چيست؟
ج:
اگر وى به تنهائى نمىتواند وظيفه شرعى خود را در اين باره تشخيص دهد، وظيفه شما ارشاد و راهنمايى اوست.
س 5
نزد فقها معروف است كه تشخيص موضوعات احكام به عهده خود مكلّف است و وظيفه مجتهد تشخيص حكم است، ولى در عين حال مجتهدين در بسيارى موارد، در تشخيص موضوعات احكام نيز اظهار نظر مىكنند، آيا متابعت از نظر مجتهد در موضوع نيز واجب است؟
ج:
تشخيص موضوع، موكول به نظر خود مكلّف است و متابعت از مجتهد در تشخيص موضوع واجب