بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
هر چند هدفت از پرداختن به ديگران نيز هدايت آنها باشد، چرا كه در محاسبه اولويتها، اولويت از آن اين گروه مستضعف پاكدل است.به هر حال اين عتاب و خطاب خواه به شخص پيامبر (ص) باشد يا غير او بيانگر اين واقعيت مهم است كه اسلام و قرآن اهميت و احترام خاصى براى پويندگان راه حق مخصوصا از طبقات مستضعف قائل است.و به عكس موضعگيرى تند و خشنى در برابر آنها كه بر اثر وفور نعمت الهى، مست و مغرور شدهاند دارد، تا آنجا كه خدا راضى نمىشود به خاطر پرداختن به آنان كمترين رنجشى در اين قشر مستضعف حق طلب پيدا شود.دليل آن نيز روشن است، زيرا هميشه اين گروه پشتيبان مخلص اسلام و فريادرس پيشوايان بزرگ دين در مشكلات، و ايثارگر ميدانهاى نبرد و شهادت بودهاند، همانگونه كه امير مؤمنان على (ع) در فرمان معروف مالك اشتر مىفرمايد:و انما عماد الدين و جماع المسلمين و العدة للاعداء العامة من الامة، فليكن صغوك لهم و ميلك معهم:" ستون دين، و سرمايه اجتماع مسلمين، و نيروى ذخيره در برابر دشمنان، تنها همين توده مردمند، لذا بايد به سخنان آنها گوش فرا دهى و علاقه خود را به آنها معطوف دارى «1». (1) نهج البلاغه: بخش نامهها نامه 53.
لطفا منتظر باشید ...
