بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
تعبير به" رَبُّ الْعالَمِينَ" به خوبى نشان مىدهد كه مشيت الهى نيز در مسير تربيت و تكامل انسان و همه جهانيان است، او هرگز نمىخواهد كسى گمراه شود، يا گناه كند و از جوار قرب خدا دور افتد، او به مقتضاى ربوبيتش همه كسانى را كه بخواهند در مسير تكامل گام بردارند يارى مىدهد.عجب اينكه طرفداران مسلك جبر تنها به آيه دوم چسبيدهاند در حالى كه طرفداران تفويض نيز ممكن است به آيه اول متوسل شوند، اين جداسازى آيات از يكديگر كه غالبا معلول پيشداوريهاى نادرست است مايه گمراهى است آيات قرآن را بايد در كنار هم گذاشت، و از مجموع استفاده كرد.جالب اينكه بعضى از مفسران نقل كردهاند كه وقتى آيه اول (لِمَنْ شاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ) نازل شد، ابو جهل كه عملا از طرفداران عقيده تفويض بود گفت خوب شد همه اختيارات با ما است، و اينجا بود كه آيه دوم نازل گرديد وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ «1».خداوندا مىدانيم پيمودن راه حق جز با توفيق تو ميسر نمىشود، ما را در پيمودن اين راه موفق دار.پروردگارا! ما آرزو كردهايم كه در راه هدايت گام بگذاريم، تو نيز اراده فرما كه دست ما را در اين راه بگيرى.بارالها! صحنه محشر و دادگاه عدل تو بسيار هولناك و نامه اعمال ما از حسنات خالى است، ما را در پناه عفو و فضلت جاى ده، نه در برابر ميزان عدالت آمين رب العالمين.پايان سوره تكوير (1)" روح المعانى" جلد 30 صفحه 62 و" روح البيان" جلد 10 صفحه 354.