بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
با دست خود تيشه به ريشه سعادت خويش مىزند و سرمايه خوشبختى خويش را به باد فنا مىدهد.در حديثى از پيغمبر اكرم (ص) مىخوانيم:كثرة الذنوب مفسدة للقلب:" گناهان زياد قلب انسان را فاسد مىكند" «1».و در حديث ديگرى از همان حضرت مىخوانيم:"ان العبد اذا اذنب ذنبا نكتت فى قلبه نكتة سوداء، فان تاب و نزع و استغفر صقل قلبه، و ان عاد زادت حتى تعلو قلبه، فذلك الرين الذى ذكر اللَّه فى القران:" كَلَّا بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ":" هنگامى كه بنده گناه كند نكته سياهى در قلب او پيدا مىشود، اگر توبه كند و از گناه دست بردارد و استغفار نمايد قلب او صيقل مىيابد و اگر باز هم به گناه برگردد سياهى افزون مىشود، تا تمام قلبش را فرا مىگيرد، اين همان زنگارى است كه در آيه" كَلَّا بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ" به آن اشاره شده" «2».همين معنى از امام باقر (ع) در اصول كافى با مختصر تفاوتى نقل شده است «3».و نيز در همان كتاب از رسول خدا (ص) چنين نقل شده كه فرمود:" تذاكروا و تلاقوا و تحدثوا فان الحديث جلاء للقلوب ان القلوب لترين كما يرين السيف، و جلاؤه الحديث":" مذاكره كنيد و يكديگر را ملاقات نمائيد و احاديث (پيشوايان دين) را نقل نمائيد كه حديث مايه جلاى دلها است، دلها زنگار مىگيرد همانگونه كه شمشير زنگار مىگيرد، و صيقل آن حديث است" «4». (1)" در المنثور" جلد 6 صفحه 326.(2)" در المنثور" جلد 6 صفحه 325.(3 و 4)" نور" الثقلين جلد 5 صفحه 531 حديث 22 و 23.
لطفا منتظر باشید ...
