ندهند، چنانكه ميفرمايد: «فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لايَرْضى عَنِ القَوْمِ الفاسِقِينَ».
مقصود از جمله «فَسَيَرى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ» تا آخر چيست؟
عين همين جمله در همين سوره نيز تكرار شده چنان كه در آيه 105 ميفرمايد: «وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالمُـؤْمِنُونَ...». در اين آيه «مؤمنون» را نيز بر «رسول» عطف نموده است ولى در آيه مورد بحث فقط «خدا و رسول» او ذكر شدهاست و ما نكته اين مطلب را در تفسير آيه 105 خواهيم گفت.
مقصود از اين جمله اين است كه ما هرگز از منافقان اين عذرهاى لفظى و پوزشهاى زبانى را نخواهيم پذيرفت و ايمانى به شما پيدا نخواهيم نمود. اعمال آينده شما براى خدا و رسول او بهترين گواه است. اگر بعدها نيز از در نفاق و دورويى وارد گرديديد، معلوم ميشود كه تمام اين پوزشها نيز بياساس بوده و باز بر عقيده نفاق خود باقى هستيد و اگر كردار نيك و مقاصد خوب از شما مشاهده شد، اين گواه خواهد بود كه در اين اظهار ندامت و پشيمانى و پوزش راستگوييد و اخلاص داريد. خلاصه، ميزان، كردارهاى آينده شماست كه خدا و رسول او، آن را مشاهده خواهند فرمود.