دستورالعمل «دستورالعمل»، سلسله شيوههاى تهذيب نفس، و اصلاح اخلاق است كه استادان اخلاق به افرادى كه زمينه پيرايش داشته، به كمال روحى علاقهمند هستند، ارائه مىدهند.از جمله اين دستورالعملها، نوشتهاى است كه عارف خودساخته، مرحوم حاج ميرزا جواد آقا، براى آيةالله حاج شيخ محمد حسين غروى اصفهانى معروف به «كمپانى» ارسال داشته است. تامل در شخصيت كمنظير مرحوم كمپانى و توجه به عظمت علمى و روحى اين رادمرد ولايى، ارزش و اهميت اين دستورالعمل را صد چندان مىنمايد. با هم بازنويس ساده اين نوشته ارزشمند را مىخوانيم:بسم الله الرحمن الرحيمفدايت شوم...در باب دورى از تقيدات ظاهرى و نرسيدن به واقعيات كه نوشته شده و از اين بنده دستخالى چارهجويى نمودهايد، بدون مقدمه و تعارف، بنده حقيقت آنچه كه براى سير اين عوالم ياد گرفته، بعضى از نتايج آن را مفصلا در خدمتشما صحبت كردهام و از شوق بسيار اين كه با رفقاى خود در همه جاها همرنگ بشوم اساس و ريشه آنچه از لوازم اين سير مىدانستم، بىمضايقه بيان كردم. اكنون نيز مختصرى از آنچه ياد گرفتهام مجددا اظهار مىدارم:«شناخت نفس» راه مطلوب براى خودسازى است. براى اين امر مهم نيز بايد به عالم عقلى رسيد. تا انسان پاى به اين عالم نگذارد و از دنياهاى ديگر بيرون نرود «معرفت نفس» حاصل نمىشود. از اين روى در پى اتمام اين معرفت، مرحوم مغفور [ملا حسينقلى همدانى] كه خداوند بهترين جزاى معلمان ما را به او بدهد، مىفرمود:بايد انسانمقدار زيادى از خوراك و غذايش را كمكند و از استراحت و خوابخود بكاهد تا جنبهحيوانيت در او كاسته شده،ابعاد روحانى بيشترى به دست آورد.ميزان آن را هم چنينفرمود كه انسان روز و شب بيش از دو مرتبه غذا نخورد و از خوراكىها در بين دو وعده غذا استفاده نكند. هر وقت غذا مىخورد بايد مثلا يك اعتبعد از گرسنگى بخورد و آن قدر بخورد كه تماما سير نشود و باز هم ميل به غذا داشته باشد; اما اين كه چه بخورد، بايد خوردن گوشت زياد را ترك كند و در شب و روز هر دو وعده گوشت نخورد. و در هر هفته دو سه دفعه هر دو (يعنى هم روز و هم شب) را ترك كند و يك وعده هم بر خود لازم بداند كه نخورد. و اگر بتواند روزههاى سه روز هر ماه را ترك نكند.اما در كم كردن خواب: شبانه روز شش ساعتبخوابد. و البته در حفظ زبان و دورى از اهل غفلت كوشش بسيار كند، اينها در كم كردن بعد حيوانى كفايت مىكند.اما تقويت روحانيت: اولا، دايم بايد هم و حزن قلبى به سبب نرسيدن به مقصود - كه همان قلههاى سعادت و تهذيب است - داشته باشد. ثانيا، تا مىتواند ذكر و فكر را ترك نكند كه اين دو بال سير در آسمان معرفت است. ذكرهاى صبح و شب، اهم آنها - مخصوصا آنچه در هنگام وقتخواب در اخبار آمده است - انجام شود و با وضو بخوابد. زمستانها سه ساعت و تابستانها يك ساعت و نيم قبل از اذان صبح مشغول تهجد، شبزندهدارى و راز و نياز باشد. مداومتبر ذكر سجده يونسيه (لا اله الا انتسبحانك انى كنت من الظالمين) داشته، حداقل چهارصد مرتبه انجام دهد، هر چه بيشتر اثرش بيشتر است. خيلىها اثر ديدهاند، بنده خود هم تجربه كردهام.قرآن كه خوانده مىشود به قصد هديه حضرت ختمى مرتبت صلّى الله عليه وآله خوانده شود.اما فكر; كس كه مبتدى استبايد ابتدا در مرگ فكر كند تا اين كه استعدادى براى مراحل ديگر يابد. (1)