ماه رمضان ماه خداست و ماه روزه، گرسنگى و تشنگى و مجاهده با نفس است و اجر آن مثل اجر مجاهد در راه خداست. بايد از مرتبه صوم عوام (ترك آب و غذا) به صوم خواص (ترك آب و غذا با حفظ اعضا از خالفتخداوند) و سپس روزه خاص الخاص دستيافت كه آن پرهيز از آنچه دل را از خدا دور مىكند، است. تنها به ياد حق و مراقب حلال و حرام او باشيم. روزه صحيح در اين ماه، روزهاى است كه اصلاح و تكميل نفس انسان را در پى داشته باشد و عصيان و نافرمانى خدا در آن ديده نشود.خطبه رسول اكرم صلّى الله عليه وآله در آخرين جمعه ماه شعبان بيانگر اهميت اين ماه عظيم است. مهمانى خدا در روزهايى كه بهترين روزها و شبهايى كه اشرف شبهاست. دعا در رمضان مستجاب است... و بهترين عمل در اين ماه دورى از محرمات الهى است.ميلاد امام حسن عليه السلام در نيمه ماه رمضان است و شبهاى پرعظمت قدر در اين ماه شريف قرار دارد; شبهايى كه بالاتر از هزار ماه است و سرنوشت انسان براى يكسال در آن رقم مىخورد.شهادت مولاى متقيان على عليه السلام در اين ماه اتفاق افتاده است.از مراقبات اينماه، تطهير و پاككردن قلب با توبهصادقانه و واقعى است.دور كردنمال و دارايىاز شبهات و پرداختخمس واجب،قرائت قرآن و دعا از ديگر اعمالرمضان است.محافظت قلب از غير خدا اهميتبسزايى دارد. دهه آخر، فضيلتبيشترى نسبتبه روزهاى ديگر آن دارد به طورى كه ائمه عليهم السلام عنايت ويژهاى به اين دهه نشان مىدادند.در پايان ماه رمضان، روز «عيد فطر» است كه شب آن اعمالى دارد. نماز عيد فطر عبادتى بسيار با ارزش است. (17)