چيزى كه نبوده و بعداً پديد آمده است، حادث خوانده مى شود و هر موجود حادث، وجود دهنده اى لازم دارد، در مقابلِ حادث، قديم است كه به چيزى گفته مى شود كه سابقه نيستى نداشته و وجود دهنده لازم نداشته باشد. قديم به اين معنا از صفات خداى متعال است و قديم و ازلى دو كلمه اند كه داراى معناى واحدى هستند.
لطفا منتظر باشید ...
