برخى شرط ديگرى بر شرايط اعجاز افزوده اند كه خرق عادت در صورتى در رديف اعجاز قرار مى گيرد كه ادعاى مدعى را تصديق كند. مثلاً هرگاه مدعى مقام نبوت، معجزه خود را شفاى بيماران از طريق كشيدن دست بر سر و صورت آنها معرفى كند، ولى هنگام عمل نتيجه معكوس بگيرد، يعنى هنگام لمس، وضع بيمار بدتر شود، در اين موقع يك چنين امر خارق العاده اى را معجزه نمى گويند؛ زيرا اين كار نه تنها نشانه ارتباط با مقام ربوبى نيست، بلكه گواه بر كذب و افترا به مقام ربوبى است.علت افزودن اين قيد اين است كه در زندگانى (مسيلمه) كه از مدعيان نبوت است، نقل شده كه وى در مقام اعجاز، آب دهان خود را به چاه افكند كه آب زياد شود، ولى آب چاه فرو نشست، و دست خود را به عنوان بركت بر سر و صورت برخى از كودكان قبيله (بنى حنيفه) كشيد، ناگهان گروهى از آنها دچار كچلى شدند و برخى عيب ديگرى پيدا كردند.(6).