درس 56: چرا بايد پيامبران معصوم باشند - عقائد اسلامی در پرتو قرآن عقل و حدیث نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عقائد اسلامی در پرتو قرآن عقل و حدیث - نسخه متنی

جعفر سبحانی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

درس 56: چرا بايد پيامبران معصوم باشند

اينك، پس از آگاهى از حقيقت عصمت و علل آن، لازم است درباره مراحل سه گانه عصمت (در زمينه هاى گناه و نافرمانى) توضيح داده شود.

مراتب عصمت در اين زمينه ها به قرار زير است.

1. عصمت از نظر ايمان و عقيده به مبدأ و معاد و ديگر اصول مسلم دين؛.

2. عصمت در بيان احكامى كه از طرف خداوند مأمور به ابلاغ آنها شده است، يعنى نبايد پيامبر در بيان دستورهاى الهى دروغ بگويد و يا آنها را تحريف كند؛.

3. عصمت از نظر اعمال و افعال، يعنى بايد گفتار و كردار پيامبر مطابق آيين الهى باشد و دچار لغزش و نافرمانى نگردد.

عصمت در مرحله نخست از مراحل سه گانه فوق، مورد اتفاق تمام دانشمندان عقايد است، يعنى همگى معتقدند كه، پيامبران آسمانى بايد در تمام ادوار زندگى از اشكال و خلل در اعتقاد مصون بوده و مؤمن و موحّد باشند و لحظه اى به خدا كفر نورزند و براى او شريك قرار ندهند و پيوسته او را از صفات ناشايست مبرا و منزه دانند و به روز رستاخيز و سزاى اعمال معتقد گردند، خلاصه از يك عقيده صحيح به طور كامل برخوردار باشند.

منظور از عصمت در مرحله تبليغ، اين است كه پيامبران آسمانى بايد آن چه را كه از آموزگار وحى دريافت مى دارند بدون كم و زياد در اختيار مردم بگذارند و هرگز به خدا دروغ نبندند و دستورهاى او را تحريف نكنند و رسالت خود را آن چنان كه خدا دستور داده است انجام دهند. در اين مرحله كسى از علماى اسلام مخالفت نكرده و همگى به طور اتفاق، پيامبران را از دروغ بستن به خدا و شريعت وى منزه مى دانند.

و گواه عصمت در اين مرحله بسيار روشن است؛ زيرا منظور از ارسال پيامبران اين است كه مردم را به دستورهاى سعادت آفرين الهى رهبرى كنند و انتخاب فردى براى اين كار كه از دروغ و تحريف پروا ندارد نقض غرض است و هيچ فرد علاقه مند به هدف خود، به چنين كارى اقدام نمى كند.

و اما عصمت در مرحله سوم، يعنى عصمت پيامبران در اعمال و افعال خارجى خود كه ربطى به بيان و تبليغ احكام ندارد. اين مرحله از عصمت ميان دانشمندان و علماى عقايد مورد بحث و گفتگوست، ولى عقيده دانشمندان شيعه اين است كه بايد پيامبر گرامى در تمام مراحل زندگى از گناه و آلودگى و لغزش در رفتار و گفتار پيراسته باشد و براى اين مطلب دلايل استوارى دارند كه در درس هاى آينده به توضيح برخى از آنها مى پردازيم.

/ 326