در سخنان پيشوايان بزرگ ما مسأله سهو و اشتباه معصوم مطرح گرديده و صريحاً نفى شده است، مخصوصاً اگر (روح القدس) را كه همواره مؤيد و كمك و راهنماى پيامبران است در نظر بگيريم در اين صورت احتمال سهو و خطا منتفى خواهد بود. امام صادق عليه السلام به مفضل فرمود:.رُوحُ القُدُس تَحمِلُ النُّبُوَّة و روُحُ القُدُسِ لايَنامُ وَ لايَغفُلُ وَ لايَلهُو وَلايَسهُو؛(20).پيامبران گرامى پيوسته به وسيله روح القدس كمك مى شوند، آنان در پرتو كمك هاى او حامل نبوت مى گردند و پيامبران در سايه نگهبانى اين قوه معنوى، از چيزى غافل نمى شوند و سهو بر آنها عارض نمى گردد.امام هشتم در توصيف امام مى فرمايد:.فَهُوَ مَعصُوم مُؤيَّد مُوَفُّق مُسَدَّد قَد اَمِنَ مِنَ الخَطا وَ الزَلَلِ وَ العِثار؛(21).امام از گناه، معصوم و فردى مؤيّد و موفق و از خطا و لغزش مصون است.(22).