نيروى بازدارنده ازگناه يا نيروى انتظامي - عقائد اسلامی در پرتو قرآن عقل و حدیث نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عقائد اسلامی در پرتو قرآن عقل و حدیث - نسخه متنی

جعفر سبحانی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نيروى بازدارنده ازگناه يا نيروى انتظامي

وجود نيروى انتظامى در معابر و مراكز، خود نيروى بازدارنده اجتماعى از ارتكاب گناه است؛ زيرا برخى از مردم در غياب ديدگان پليس، آماده قانون شكنى هستند، و با خود چنين مى انديشند كه در اين فرصت مى توانند به مقصد برسند و در چنگال قانون گرفتار نشوند، براى چنين گروهى نيروهاى انتظامى، بهترين عامل بازدارنده از گناه و خلاف است.

هيچ حكومتى حتى حكومت اسلامى از چنين قوايى بى نياز نيست و اصولاً هيچ حكومتى در جهان نمى تواند بدون چنين نيرويى پايدار باشد.

قواى انتظامى در حكومت اسلامى جزئى از گروه امر به معروف است كه بايد آن را نظارت خصوصى نام نهاد و قرآن آن را با جمله زير بيان كرده است آن جا كه مى فرمايد:.

وَلتَكُن مِنكُم اُمَّة يَدعُونَ اِلَى الخَيرِ وَ يَأمُرُونَ بِالمَعرُوفِ و يَنهَونَ عَن المنكَر؛(1).

بايد از شما گروهى باشند كه نيكى ها را در ميان مردم اشاعه دهند و از بدى ها بازدارند.

به طور مسلم امر به معروف داراى مراتب مختلف و گوناگونى است و هر مرتبه اى براى خود، مأمور و مسؤول مشخصى دارد و مجريان تمام قوانين درتمام مراحل حتى مراقبان مواد غذايى جزو آمران به معروفند كه ستونى ازحكومت اسلامى را تشكيل مى دهند.

اسلام براى تأمين اين هدف و بازدارى مردم از گناه، از دو راه ديگر نيز وارد شده است و با تأسيس نظارت عمومى و پرورش ايمان و اعتقاد به خدا و روز رستاخيز توانسته است قوانين خود را در سطوح مختلف اجرا سازد.

اينك بيان اين دو قسمت:.

الف) نظارت عمومى؛ نظارت عمومى اين است كه تمام افراد مى توانند بر اجراى قوانين نظارت كنند، البته اين نوع نظارت از حدود نصيحت و اندرز و يا آگاه ساختن مراجع صلاحيت دار از جرم ها و مجرم ها خارج نيست و يك چنين نظارت به عنوان يك وظيفه مهم مذهبى است كه تخلف از آن گناه و مايه دورى از رحمت حق است.

يك چنين نظارت عمومى كه همه جامعه را نسبت به يك ديگر سراپا گوش و چشم مى كند در اجراى قوانين نقش مهمى دارد. چه بسا در پرتو نظارت عمومى، گناه و جرم در همين مراحل خنثى گردد و نوبت به مراحل ديگر نرسد. هدف آياتى كه همه افراد جامعه را موظف مى سازد كه بايد امر به معروف كنند، نظارت عمومى است و وظيفه اين گروه از وظيفه قوّه مجريه كه ما آن را نظارت خصوصى مى ناميم كاملاً جداست؛.

ب) ايمان به خدا و اعتقاد به سراى ديگر؛ اين نوع ضامن اجرا در همه جا و در نهان و آشكار وجود دارد و بيشتر در مناطقى مى تواند فعاليت كند كه از كنترل مأموران نظارت خصوصى و عمومى بيرون باشد و اجراى قوانين براى آنان در آن مراحل ممكن نيست. تأثير ايمان به خدا و كيفرهاى الهى در بازدارى انسان از گناه، آن چنان روشن است كه ما خود را از هر نوع توضيحى بى نيازمى دانيم.

/ 326