قريش براى خاموش كردن مشعل فروزان هدايت، نقشه كشيده و توطئه ها چيدند. سرانجام تصميم گرفتند به وسيله چهل تروريست خون پيامبر را در خانه او بريزند.پيامبر گرامى به فرمان خدا مكه را به عزم مدينه ترك گفت، هنگامى كه تروريست هاى قريش، به خانه پيامبر ريختند جز على عليه السلام كه در بستر او خوابيده بود كسى را نديدند و مكه و حومه آن را زير پا نهادند تا بر پيامبر دست يابند، ولى او را نيافتند، پيامبر در پرتو عنايات خداوند راه مدينه را در پيش گرفت و در ميسر خويش به مدينه درباره زادگاه خود فكر مى كرد كه آيا بار ديگر به وطن خويش باز خواهد گشت يا نه. در اين هنگام اين آيه نازل گرديد:.اِنَّ الذى فَرَض عَلَيكَ القُرآنَ لَرادُّكَ اِلى مَعادٍ؛(19).خدايى كه تلاوت و تبليغ قرآن را بر تو واجب كرد تو را به زادگاه خويش باز خواهد گردانيد.(معاد) در لغت عرب به معناى (بازگشتگاه) است از اين نظر به وطن (معاد) مى گويند كه، فرد مسافر هر كجا برود باز به همان جا بازمى گردد.پيش بينى بازگشت پيامبر به وطن، در لحظه اى كه هيچ نوع قرينه اى بر آن گواهى نمى داد جز يك وحى الهى كه از گذشته و آينده آگاه است چيز ديگرى نمى تواند باشد.
لطفا منتظر باشید ...
