اين حديث ازنظر سندنيز همانند احاديث گذشته داراى استوارى و استحكام خاصى است، به گونه اى كه در ميان محدّثان اسلامى شهرت به سزايى دارد. كافى است كه بدانيم ميرحامد حسين مؤلف عبقات الانوار آن را از نود دانشمند اسلامى كه همگى از مشاهير اهل تسنن بودند، نقل كرده است. مرحوم سيد هاشم بحرينى، اين حديث را با يازده سند ازدانشمندان سنى و با 39 طريق از دانشمندان شيعه نقل مى كند.اينك متن حديث.پيامبر گرامى فرمود:.اِنَّ مَثَلَ اَهل بَيتى فى أمَّتى كَمَثَلِ سَفينَةِ نُوح مَن رَكِبَها نَجى وَ منَ تَخَلَّفَ عَنَّها غَرقَ؛.مقام و موقعيت اهل بيت من در ميان امتم، مانند كشتى نوح است، هر كس سوار آن كشتى شد نجات يافت و هر كس ترك گفت، غرق گرديد.سليم بن قيس، مى گويد: در موقع حج در مكه بودم، ديدم كه ابوذر غفارى، حلقه درِ كعبه را گرفته و با صداى بلند مى گويد: اى مردم! هر كس مرا مى شناسد كه مى شناسد و هر كس مرا نمى شناسد من خود را معرفى مى كنم. من جندب بن جناده، ابوذر غفارى هستم، اى مردم! از پيامبر شما شنيدم كه فرمود:.اهل بيت من، در ميان قوم خود همانند كشتى نوحند، هركس بر كشتى سوار شد، نجات يافت و هركس آن را ترك گفت غرق شد.(3).
لطفا منتظر باشید ...
