درجه گرماى سطح خورشيد تقريباً يازده هزار درجه (فارنهايت) است، ولى حرارت مركزى آن هفتاد ميليون درجه (فارنهايت) تخمين زده مى شود. از اين كانون حرارت، هر ثانيه چهار ميليون و هر دقيقه 240 ميليون تن، انرژى به صورت نور و حرارت به سوى فضا منتشر مى گردد.عقل در عظمت اين كانون نور و حرارت، متحير و مبهوت است و با اين كه ميليون ها سال است كه اين كره فروزان، در حال اشتعال و پخش نور و حرارت است، هنوز قدرت و توانايى آن به قوت خود باقى است.اين كره فروزان، بسان كارخانه اى است كه در هر ثانيه، چهار ميليون تن انرژى توليد مى كند و در نتيجه، به كليه اعضاى منظومه خود، از (عطارد) گرفته تا (پلوتون)، با تمام اقمار كوچك و بزرگ آنها روشنايى و حرارت مى بخشد و به شش هزار ميليون كيلومتر كه شعاع فرمانروايى آن است، روشنى و گرمى مى دهد و زمين ما كه از نظر فاصله، سومين سيّاره آن است، مقدار مختصرى از اين انرژى توليد شده را دريافت مى كند.