قدرت و توانايى خداوند جهان را از راه هايى مى توان اثبات نمود. روشن ترين راه، اين است كه در عجايب و شگفتى هاى جهان خلقت مطالعه و دقت كنيم، زيرا همان طور كه وجود هر پديده اى بر وجود پديدآورنده آن گواهى مى دهد، خصوصيات آن پديده هم مى تواند ما را به صفاتى كه در پديد آورنده آن موجود است راهنمايى كند. از بررسى (شاهنامه) شاهكار ادبى شاعرِ معروف فارسى زبان (فردوسى) به دو چيز مى توان پى برد:.1. اين كه اين اشعار، اثر طبع يك انسان است؛.2. اين كه گوينده اين اشعار، از ذوق ادبى سرشار و قريحه شعرى نيرومندى برخوردار بوده است كه در سايه آن توانسته است اين شاهكار حماسى را به وجود آورد.و هم چنين از مطالعه آثار ساير سخنوران و نويسندگان مى توان همين دو نتيجه را گرفت.بنابراين ما از بررسى نظام شگفت انگيز ريزترين موجودات جهان آفرينش، يعنى اتم تا عظيم ترين آنها يعنى كهكشان ها مى فهميم كه پديدآورنده آنها قادر و توانا بوده و اين موجودات نشانه قدرت و توانايى او مى باشد.گسترش روز افزون علوم، نشان دهنده قدرت خداوند جهان است و هر رشته اى از علوم طبيعى كه مربوط به شناسايى نوعى از موجودات جهان است، بسان سكه اى دو روست كه از يك رو ما را به خصوصيات و قوانين پيچيده آفرينش رهبرى مى كند و از روى ديگر به ما مى فهماند كه مبدأ و آفريدگار اين جهان سرشار از قدرت و توانايى است. اگر با تلسكوپى قوى و نيرومند، قدرى در صحنه نيلگون آسمان خيره شويم مى بينيم كه جهان عظيم كهكشان ها، ستارگان، خورشيدها و ماه ها همگى در اين فضاى بى كران شناورند، اينها همگى روشنگر قدرت عظيم آفريننده جهان است.ساختمان پيچيده يك سلول و طبقات اسرار آميز آن، گواهى گويا بر قدرت الهى است. جايى كه يك سلول مى تواند ما را به چنين حقيقتى رهنمون گردد پس به طور حتم سلول هاى بدن يك انسان يا انسان ها و موجوداتى كه در طول تاريخ پا به دايره هستى گذارده اند، مى تواند شاهد زنده و گويايى بر قدرت آفريدگار خود باشد.