اين جا تذكر يك نكته لازم است و آن اين كه به كار رفتن برخى از الفاظ مانند (دست) در قرآن مجيد درباره خدا دليل بر جسم بودن خدا نيست؛ زيرا در اين قبيل كلمات به حكم عقل و تصريح دانشمندان ادب، معانى كنايى منظور است؛ مثلاً وقتى گفته مى شود (يَدُ اذ فَوقَ اَيديهم؛(15) دست خدا بالاى دست آنهاست)، منظور قدرت خداست همان طور كه در مثل معروف فارسى (دست بالاى دست بسيار است) همين معنا منظور است.و همين طور در آيه ديگر كه خداى متعال مى فرمايد:.قال يا ابليسُ ما مَنَعَكَ اَن تَسجُدَ لِما خَلَقتُ بيَدَىَّ؛(16).اى ابليس چه چيز مانع تو شد كه بر مخلوقى كه با دستان خود او را آفريدم سجده نكنى.منظور از دست همان قدرت است.