پاسخ سؤال سوم - عقائد اسلامی در پرتو قرآن عقل و حدیث نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عقائد اسلامی در پرتو قرآن عقل و حدیث - نسخه متنی

جعفر سبحانی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پاسخ سؤال سوم

اختلاف استعدادها چرا

ايراد كنندگان، از يك اصل اساسى غفلت كرده اند و آن اين كه اختلاف در ذوق، هوش و درك مايه بقاى زندگى اجتماعى انسان است و اگر همه افراد از نظر ذوق و استعداد يك نواخت بودند رشته زندگى اجتماعى از هم مى گسست؛ زيرا اختلاف ذوق ها سبب مى شود كه افراد جامعه به صورت فردى در آيند كه داراى اعضاى مختلف بوده و هر عضوى از او رافع قسمتى از نيازهاى او باشد.

روان شناسان مى گويند: تمام افراد بشر با استعدادهاى ويژه اى آفريده شده اند، آن چه مهم است اين است كه شخص ذوق خود را دريابد و بداند كه عقربه استعداد خود را بايد به چه سمتى متوجه سازد و در اين صورت مأيوس ترين افراد مى توانند در كارى كه شروع مى كنند پيروزى كامل به دست آورند.

در جهان فردى را پيدا نمى كنيم كه براى هيچ كارى شايستگى نداشته باشد و هيچ نوع كار اجتماعى از دست او بر نيايد، چيزى كه هست اين ما هستيم كه برخى از كارها را پر اهميت و بعضى ديگر را بى اهميت جلوه مى دهيم و سرانجام گروهى را كه به آن كارهاى به اصطلاح غير مهم دست مى زنند به روز سياه مى نشانيم. به عبارت ديگر در نظام اجتماع، وجود استعدادهاى مختلف لازم و ضرورى است و براى گردش چرخ هاى اجتماع لازم است افراد جامعه از استعدادها و ذوق هاى گوناگون برخوردار باشند، ولى بايد دارندگان همه مشاغل زندگى آبرومندى داشته باشند و اگر خود انسان ها شرايطى پيش آوردند كه زندگى بر عده اى سخت و ناگوار شد، نبايد به حساب عدل الهى گذاشت.

البته نبايد مصالح اجتماعى را فداى مصالح فردى كرد. درست است كه همه مى خواهند رئيس، مدير كل، مهندس و پزشك باشند، ولى آيا با اين خواسته زندگى اجتماعى انسان امكان پذير است، و در صورت امكان به سود بشر است به طور مسلم پاسخ منفى است.

امير مؤمنان عليه السلام به اين حقيقت اشاره مى كند و مى فرمايد:.

لا يَزالُ الناسُ بِخَيرٍ ما تَفاوَتُوا فَاِذا استَوَوا هَلَكُوا؛(4).

تا مردم با هم تفاوت دارند در خير و رفاه هستند، ولى هنگامى كه بخواهند از هر نظر يك سان باشند نظام زندگى آنها از هم مى پاشد.

/ 326