صاحب شريعت (صلّى الله عليه وآله) فرمود: الصبحه تمنع الرزق.صبحه به ضم صاد، خواب بامداد است. معنى ظاهر آن ظاهر است، و باطن آن است كه بامداد هنگام شكار مردم كار است.در ترك الاطناب فى شرح الشهات آورده كه: پيغامبر (صلّى الله عليه وآله)، عايشه را خفته ديد، پس از نهار بامداد او را برانگيخت و پاى خود بدو باز كوفت و گفت: برخيز! كه روزى ها بديد هنگام قسمت مىكنند و خواب بامداد، روزى باز دارد.لفظ خبر چنين است: قومى! ؛ فان الارزاق تقسم فى هذا الوقت و ان الصبحه تمنع الرزق.(138)