درمان مرض - کرامات الحسینیة علیه السلام معجزات سید الشهداء علیه السلام بعد از شهادت نسخه متنی

درمان مرض

از حارث بن مغيره بصرى روايت شده كه گفت: من به آقا امام صادق عليه السلام عرض كردم من مردى هستم كه به علل مزاجى به بيمارى بسيارى مبتلا هستم، دوائى هم نبوده كه استعمال نكرده باشم، ولى هيچ سودى از تمام آن دواها نبرده ام. حضرت فرمود كجائى تو؟ چرا از تربت و خاك قبر آقا سيد الشهداء ابا عبداللّه الحسين عليه السلام غافلى، زيرا در آن شفاء هر درد و ايمن از خوف و ترس است، پس هر وقت آن را بدست آوردى و خواستى تناول كنى اين كلمات را بگو:

اَللّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُكَ بِحَقِّ هذِهِ الطّينَةِ وَ بِحَقِّ الْمَلَكِ الَّذى اَخَذَها وَ بِحَقِّ النَّبِىِّ الَّذى قَبَضَها وَ بِحَقِّ الْوَصِىِّ الَّذى حَلَّ فى ها صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَافْعَلْ بى كَذا وَ كَذا.

يعنى خداوندا از تو سئوال مىكنم و مىخواهم به حق اين خاك و به حق فرشته اى كه آن را برداشته و به حق پيغمبرى كه آن را قبض كرده و گرفته و بحق وصيّى كه در آن خاك واقع گرديده درود بفرست بر محمد و اهل بيت او و عنايت فرما به من اينطور و اين چنين يعنى حاجت مرا بر آور.

راوى گفت: آنگاه حضرت فرمودند فرشته اى كه آن خاك را قبض كرده جبرئيل عليه السلام است و به حضرت رسول صلّى الله عليه وآله وسلّم نشان داد و عرض كرد اين خاك قبر فرزند تو حسين عليه السلام است كه امت تو پس از تو او را شهيد كنند و آن پيغمبر كه آن خاك را قبض كرد حضرت محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم است و امّا وصيّى كه در آن خاك دفن مىگردد، حضرت ابا عبداللّه الحسين عليه السلام است و شهيدان در ركاب اويند.

راوى گويد: عرض كردم فدايت شوم معنى شفاء خاك او را براى هر دردى دانستم پس چگونه موجب ايمنى از هر خوف و ترسى خواهد بود؟ حضرت فرمودند: هرگاه از سلطان يا غير آن بترسى، از خانه خود بيرون نيا مگر آنكه مقدارى از خاك قبر حضرت ابا عبداللّه الحسين عليه السلام همراه تو باشد و بگو:

«اَللّهُمَّ اِنّى اَخَذْتُهُ مِنْ قَبرِ وَلِيِّكَ وَابْنِ وَلِيِّكَ فَاجْعَلْهُ لى اَمْنا وَ حِرْزا لِما اَخافُ وَ ما لااَخافُ فَاِنَّهُ قَدْ يَرِدُ ما لايَخافُ».

يعنى خداوندا اين خاك را از قبر مطهّر ولىّ و دوست تو و پسر دوست تو برداشتم پس قرار ده آن را براى من موجب ايمنى و حفظ من از آنچه مىترسم و آنچه را كه جهت عدم توجه نمى ترسم زيرا گاهى بر آدمى وارد مىگردد آنچه كه نمى ترسد.

حارث بن مغيره گويد: همانطور كه حضرت فرمان داده بود از آن خاك گرفتم و آنچه فرموده بود گفتم، بدنم سالم وموجب ايمنى از آنچه مىترسيدم و توجه نداشتم ونمى ترسيدم گرديد همچنانكه خود حضرت فرموده بود و با عملى نمودن اين دستور بحمد اللّه مكروه ناپسندى نديدم و از چيزى نترسيدم.(17)