عنايت آقا ابى عبداللّه الحسين عليه السلام - کرامات الحسینیة علیه السلام معجزات سید الشهداء علیه السلام بعد از شهادت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

کرامات الحسینیة علیه السلام معجزات سید الشهداء علیه السلام بعد از شهادت - نسخه متنی

علی میرخلف زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

عنايت آقا ابى عبداللّه الحسين عليه السلام

يك روز با حضرت حجة الاسلام والمسلمين حاج آقا محسن كافى آقازاده مرحوم شهيد حاج شيخ احمد كافى رضوان اللّه تعالى عليه به زيارت مرحوم آية اللّه حاج آقا احمد امامى رضوان اللّه تعالى عليه به كتابخانه شان رفتيم، حضرت آية اللّه خاطره اى براى ما نقل فرمودند: كه يك روز با دوستان به ديدار و منبر مرحوم كافى مىآمديم يكى از رفقا گفت حاج آقا، آقاى كافى كه مجتهد نيست چطور شده همه مردم او را دوست دارند و اين همه سيل جمعيت پاى منبر او مىآيد و از يك عالم معروف تر است در حالى كه نه آية اللّه العظمى است نه چيزى گفتم الا ن به زيارتشان مىرويم و از او مىپرسيم، آمديم پاى منبر مرحوم كافى بعد از منبر اطاقى بود كه ايشان آنجا مىنشستند و علما به زيارتشان مىآمدند بعد از احوال پرسى گفتم حاج آقاى كافى مردم مىگويند شما كه مجتهد و عالم نيستيد چرا اينقدر معروف هستيد؟ مرحوم كافى فرمود: آرى، همين طور است، روزى مرا رژيم شاه معلون به كرمانشاه تبعيد كرد، يكشب مرا در يك خرابه اى گذاشتند از وحشت قلبم درد گرفت بعد از چند روز به تهران آمدم آقاى فلسفى را ديدم احوال بنده را پرسيدند گفتم قلبم درد مىكند گفت اگر مىخواهى شناسنامه ات را بده بدهم رفقا برايت يك ويزا بگيرند برو خارج عمل كن قلبت خوب شود. گفتم اين كه مىخواهى ويزاى خارج بگيرى و مرا بفرستى زير دست يك مشت دكترهاى بى دين و يهودى و كافر و بعد هم معلوم نيست خوب شوم يانه. بيا و يك ويزا بگير برويم كربلا پيش طبيب اصلى و ارباب كل آقا سيد الشهداء ابا عبداللّه الحسين عليه السلام شِفايم را از آقا و ولى نعمتم بگيرم.

ويزا گرفته شد و آمدم كربلا، آمدم پيش كليددار در حرم آقا حسين عليه السلام گفتم آقاجان حرم را در چه روزى مىشوئيد گفت در فلان شب گفتم آقا جان عطرى گلابى نياز هست كه با خود بياورم گفت نه نياز نيست من رفتم و آن شب آمدم وارد حرم شدم و همانطورى كه داشتم حرم را مىشستم منقلب شدم و فهميدم آقا مىخواهد به بنده عنايتى كند لطفى كند فهميدم يك چيزهائى مىخواهند به من بدهند پريدم ضريح را گرفتم و دادند آنچه كه مىخواستند بدهند از آن شب به بعد معروف شدم. آى حسين، آى حسين، آى حسين جان.




  • مهرتو را به عالم امكان نمى دهم
    گرانتخاب جنّت و كويت بمن دهند
    نام تو را بنزد اجانب نمى برم
    جان مىدهم بشوق وصال تو يا حسين
    اى خاك كربلاى تو مهر نماز من
    ما را غلامى تو بود تاج افتخار
    دل جايگاه عشق تو باشد نه غير تو
    گرجرعه اى ز آب فراتم شود نصيب
    آن جرعه را به چشمه حيوان نمى دهم



  • اين گنج پربهاست من ارزان نمى دهم
    كوى تو را به جنّت رضوان نمى دهم
    اين اسم اعظم است به ديوان نمى دهم
    تا بر سرم قدم ننهى جان نمى دهم
    آن مهر را در ملك سليمان نمى دهم
    اين تاج رابه افسر شاهان نمى دهم
    اين خانه خداست به شيطان نمى دهم
    آن جرعه را به چشمه حيوان نمى دهم
    آن جرعه را به چشمه حيوان نمى دهم



/ 54