گزينش نيروهاى اجرايى صالح و كاردان و نظارت دقيق و مخفيانه بر بدنةاجرايى كشور نيز بخشى از برنامة اصلاح سياسى ـ ادارى حضرت به شمارمى آيد. امام (عليه السلام) به مالك اشتر چنين سفارش مىكند:به امور كارمندان و كارگزاران خود توجه نموده و آنان را بر اساسآزمايش و امتحان به كار گمار و نه بر اساس خواستههاى شخصى خويش.اميرمؤمنان سپس معيارهاى شايسته سالارى در گزينش كارگزاران را اينگونه باز مىگويد:از خاندان صالح و درستكارى باشند كه آزموده و داراى حيا بوده وهمچنين در سابقة اسلام آوردن مقدم بر ديگران باشند چرا كه ايندسته داراى اخلاقى كريمانهتر و از نظر ناموس سالمتر و كم طمعتربوده و انديشة آنان در تشخيص عواقب و توابع امور رساتر است.بنابراين، با آن كه حضرت على (عليه السلام) مالك اشتر را به مدارا با مردم و حفظحقوق همه حتى كافران ذمى فرا مىخواند؛ دربارة پستهاى كليدى و حساسدولت اسلامى، از گزينش و شايسته سالارى سخن به ميان مىآورد و ضوابط ومحدوديتهايى را براى گزينش افراد مطرح مىكرد. البته آن حضرت به اينمقدار نيز بسنده نكرده، به مالك توصيه مىفرمايد:دقيقاً كردار و رفتار كارگزاران خود را زير نظر داشته و جاسوسانى راكه داراى صفات شايستهاى از قبيل صدق و راستى و وفا و تعهد باشند براى نظارت بر آنان بگمار، زيرا اگر آنان را در پنهانى تحت نظر داشتهباشى، آنان را وادار به حفظ امانت و خوشرفتارى و نرمش با مردم مىنمايد. از همكاران خود بر حذر باش و اگر يكى از آنان دستش بهخيانت و نادرستى آلوده گرديد به خبر بازرسان و جاسوسان خود اكتفاكن و او را مجازات بدنى نموده و خوارش گردان.بر اساس سفارش آن حضرت، رسيدگى به وضع معيشتى كارگزاران تاحدود زيادى در پيشگيرى از فساد و رشوه مؤثر است و دست كم حجّت را برآنان تمام خواهد كرد.البته در برنامة اصلاحات امام (عليه السلام)، بخشهايى مانند اصلاح قضايى نيز بهچشم مىخورد كه پرداختن به آن در حوصلة اين نوشتار نمى گنجد.