141- از سخنان آن حضرت عليه السّلام (در نهى از شنيدن غيبت و اينكه نبايد به گفتار بد گو گوش فرا داد)
(1) اى مردم، هر كه برادر (هم كيش) خود را شناخت و دانست كه در دين (اعتقادات) محكم و استوار است و در گفتار و كردار در راه راست قدم مىنهد، نبايد گفتار (بد گوئى) مردم را در باره او گوش بدهد، (2) آگاه باشيد (اثر زيان كلام از زيان تير سختتر و بيشتر است، زيرا) گاهى تير انداز تير مىاندازد و تيرها بخطاء مىرود، و (ليكن) كلام بىاثر نمىماند (اگر چه دروغ باشد) و باطل و نادرست آن (اگر چه) از بين مىرود، و (ليكن گناه آن از براى گوينده باقى و برقرار است، زيرا) خداوند (گفتار را) شنوا و گواه است. (3) آگاه باشيد ميان حقّ و باطل (فاصلهاى) نيست مگر (بقدر) چهار انگشت. معنى اين فرمايش را از امام عليه السّلام پرسيدند، حضرت (در پاسخ) انگشتهاى خود را بهم چسبانده بين گوش و چشمش نهاد، پس از آن فرمود: (4) باطل و نادرست آنست كه بگوئى شنيدم، و حقّ و درست آنست كه بگوئى ديدم (بنا بر اين مؤمن نبايد در عيب همكيشان به گفتار شخص فاسق و مردم بد گو اگر چه راست بگويند اعتماد نموده بمجرّد شنيدن پيش از ديدن زبان به افشاء آن گشايد).
لطفا منتظر باشید ...
