171- از خطبههاى آن حضرت عليه السّلام (در بعض از صفات خداوند سبحان)
قسمت أول خطبه
(1) سپاس خداوندى را كه از او نمىپوشاند آسمان و زمينى آسمان و زمين ديگر را (علم او به همه اشياء احاطه دارد و چيزى از او پوشيده نيست، زيرا اگر بغير اين باشد مستلزم محدود بودن علم او گردد و محدوديّت از لوازم امكان است. مستفاد از ظاهر فرمايش امام عليه السّلام: و لا أرض أرضا يعنى از او پنهان نمىكند زمينى زمين ديگر را، آنست كه زمين هم مانند آسمان هفت زمين مىباشد، چنانكه در قرآن كريم س 56 ى 12 مىفرمايد: اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يعنى خداوندى است كه آفريد هفت آسمان و مانند آن زمين را، و عقيده بعضى آنست كه زمين يكى است و مراد از هفت زمين هفت اقليم و هفت قسمت از زمين است، ولى بر هر مرد مسلمان لازم است كه در اينگونه از مسائل بظاهر آنچه كه خدا و رسول و اوصياء آن حضرت عليهم السّلام فرمودهاند ايمان داشته و به صحّت و راستى آنها تصديق نمايد، زيرا اگر بخواهيم بوسيله عقول ناقصه خود يا بتوسّط آراء مختلفه و گفتارهاى گوناگون به حقيقت اين نوع مطالب پى ببريم بجائى نرسيده و سودى بدست نمىآوريم، بلكه حيران و سرگردان خواهيم ماند، چنانكه در شرح خطبه نودم (90) اشاره شد).