ترجمه و شرح نهج البلاغه جلد 3

(هرگز گسيخته نمى‏شود، و هر كس بآن چنگ زند از بدبختى دنيا و عذاب آخرت رهائى مى‏يابد) و راه او است كه (بهر كه قدم در آن نهد) خيانت نمى‏كند، و در آن است بهار دل (چون تلاوت آيات و انديشه در معانى آنها روياننده انواع گلهاى علوم و معارف مى‏باشد) و چشمه‏هاى علم و دانش (زيرا هر يك از آيات آن منبع علم و حكمتى است كه حيات ارواح وابسته به آنست) و دل را جز آن صيقلى نيست (انديشه در آن جلاء دهنده دلها است از زنگ نادانى و گمراهى، و چون در قرآن چشمه‏هاى علوم و معارف است، پس اگر علوم ديگر نيز دل را جلاء دهد براى آنست كه آن علوم بقرآن منتهى مى‏گردد، پس در حقيقت قرآن دل را جلاء داده است) (23) با اينكه ياد آوران (قرآن و عمل كنندگان بآن) رفتند، و فراموش كاران يا آنانكه فراموشى را بخود بسته‏اند مانده‏اند، پس (اگر چه پند در شما اثر ندارد با اين حال مى‏گويم:) اگر خير و نيكوئى را ديديد بآن كمك كنيد (بجا آوريد) و هر گاه شرّ و بدى ديديد از آن بگذريد (دور گرديد، يعنى از امر و نهى امام عليه السّلام پيروى كرده از مخالفين او و بيعت شكنان بيزارى جوئيد) زيرا رسول خدا صلّى الله عليه وآله مى‏فرمود: اى پسر آدم نيكوئى كن و بدى را رها نما و چون چنين كردى تو خوش رفتار و ميانه رو هستى (در وسط راه حقّ قدم نهاده‏اى كه هرگز گم نمى‏شوى).