182- از خطبههاى آن حضرت عليه السّلام (در حمد و ثناى خداى تعالى)
قسمت أول خطبه
(1) سپاس سزاوار خداوند است كه بى ديده شدن (بچشم بآثار و علامات) شناخته شده است، بدون بردن رنج (و آلت و ابزار، آفريدگان را) آفريننده است، (2) به قدرت و توانائى خود موجودات را آفريده، و به بزرگى و برترى از گردنكشان اطاعت و بندگى طلبيد (زيرا هر بزرگى در پيشگاه او بىمقدار است، پس امر بخضوع و فروتنى فرمود) و با بخشش خويش بر بزرگان سرور و مهتر است، (3) و او است خداوندى كه آفريدههايش را در دنيا جا داد، و (طبق حكمت