ترجمه و شرح نهج البلاغه جلد 3

بوسائل ديگرى در صدد فريب شما بر مى‏آيند تا بالأخره شما را با خود همراه سازند) دلهاشان (از رشك و دوروئى و دشمنى و بخل و شكّ) بيمار است (چنانكه در قرآن كريم س 2 ى 10 مى‏فرمايد: فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً، وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ بِما كانُوا يَكْذِبُونَ يعنى در دلهاى منافقين بيمارى است، و خداوند هم بآن بيمارى مى‏افزايد، و براى آنها بر اثر آنچه كه تكذيب مى‏نمايند عذابى است دردناك) و ظاهرشان آراسته و پاك (بطورى كه گمان كنند آنها دوست و خواهان حقيقت هستند) در پنهانى راه مى‏روند (انديشه‏هاى خويش را به قسمى كه كسى بآنها پى نبرد بكار انداخته و فتنه و فساد ميكنند) و در بين درختهاى انبوه جنگل مى‏جنبند (مانند شكارچى كه براى بدست آوردن شكار آهسته مى‏جنبد) وصفشان به درمان ماند و گفتارشان بهبودى آرد، ولى كردارشان دردى است درمان ناپذير (با سخنان پسنديده مردم را بدور خويش گرد آورده منظور نادرستشان را انجام مى‏دهند، چنانكه در قرآن كريم س 2 ى 204 مى‏فرمايد: وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى‏ ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ يعنى از مردم كسى است كه گفتار او در تدبير زندگى دنيا ترا به شگفت مى‏آورد و خدا را گواه مى‏آورد كه دل و زبان او يكى است در صورتيكه سختترين دشمنان است) به خوشى (مردم) رشك مى‏برند (به دوستى آسايششان را از دستشان مى‏گيرند) و به افتادن در سختى و گرفتارى (آنها) كوشش دارند (بين آنها سخن‏چينى مى‏نمايند تا جمعشان را بپراكنند و بيچاره‏شان سازند) و اميد (شان) را نوميد ميكنند (آنها را از كارهاى خدا پسند باز مى‏دارند) (5) در هر راهى براى ايشان بخاك افتاده‏اى است (براى تباه كردن راهها در نظر گرفته‏اند) و نزد هر دلى وسيله‏اى دارند (مى‏توانند با هر كسى بميل و خواست او سخن گويند) و در هر غمّ و اندوهى اشكها ريزند (تا بوسيله آن مقصود خود را انجام دهند) ستودن يكديگر را بهم وام داده و پاداش آنرا انتظار مى‏برند (يكى از خود را مى‏ستايند تا او هم تلافى كند) چون سؤآل و درخواستى دارند در آن اصرار كنند (تا شخص را وادار بقبول درخواستشان نمايند) و هنگام ملامت (كه بخواهند كسى را