بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
اين مقام (ليعلم بها) تا دانسته شود به آن وصيّت (انّه (عليه السلام) كان يقيم عماد الحقّ) كه آن حضرت (عليه السلام) بود كه به پاى مىداشت ستون راستى را.(و يشرع امثلة العدل) و وضع مىكرد مثالهاى عدالت را (فى صغير الامور و كبيرها) در كارهاى كوچك و كارهاى بزرگ (و دقيقها و جليلها) و كارهاى اندك و كارهاى بسيار. و آن جمل اين است كه: (انطلق على تقوى اللّه) روانه شو بر پرهيزكارى و ترسكارى از خدا (وحده لا شريك له) كه يگانهاى است كه انبازى نيست او را (و لا تروعنّ مسلما) و مترسان مسلمانان را تا ايمن باشى از عقوبات نيران (و لا تجتازنّ عليه) و مگذر بر زمين مسلمان و بوستان او (كارها) در حالتى كه كراهيّت داشته باشد آن مسلمان از مرور تو بر آن و در بعضى روايت «لا تختارنّ» است. يعنى گزين مكن بهترين مال او را هر گاه كه او كاره آن باشد.(و لا تأخذنّ منه) و مگير از او (اكثر من حقّ اللّه) بيشتر از حقّ خدا (فى ماله) كه در مال او باشد (فاذا قدمت على الحىّ) پس چون آيى بر سر قبيله (فانزل بمائهم) پس فرود آى به كنار آب ايشان (من غير ان تخالط ابياتهم) بى آنكه اختلاط كنى به خانههاى شيخ و شاب ايشان (ثمّ امض اليهم) پس برو به سوى ايشان (بالسّكينة و الوقار) به آرام تن و قرار دل (حتّى تقوم بينهم) تا آنكه بايستى در ميان ايشان