بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
مىپندارد كه رسول خدا براى مردم است و هيچكس، در اين اعتقاد، از او پيروى نكرده است، جز همين نوجوان كه او هم برادر زاده من است و اين بانو كه همسر اوست. عفيف مىگويد به عباس گفتم شما در اين باره چه مىگوييد گفت: منتظريم ببينيم شيخ چه مىكند، و منظورش ابو طالب بود.ابو طالب كفالت پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را از كودكى بر عهده گرفته است و در بزرگى از او حمايت كرده و از گزند مشركان قريش باز داشته است و به خاطر پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) متحمل سرزنش بسيار و رنج و زحمت فراوان شده است و در نصرت پيامبر و قيام كردن در كار آن حضرت شكيبايى كرده است. در خبر است كه چون ابو طالب درگذشت به پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وحى و گفته شد: از مكه بيرون شو كه ناصر تو درگذشت.براى على (عليه السلام)، علاوه بر داشتن شرف چنين پدرى، اين شرافت هم فراهم است كه پسر عمويش محمد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) سرور همه پيشينيان و آيندگان است و برادرش جعفر است كه داراى دو بال در بهشت است و پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به او فرمودند: اى جعفر، تو از نظر خلق و خلق و خوى شبيه منى، و جعفر از شادى چهرهاش درخشان شد.همسر على (عليه السلام) سرور همه زنان دو جهان است و دو پسرش سروران جوانان بهشتند.نياكان پدرى و مادرى او همگى نياكان رسول خدايند، و او آميخته با خون و گوشت پيامبر است، و از آنگاه كه خداوند آدم را بيافريد آن دو از يكديگر جدا نبودند و از عبد المطلب به دو برادر يعنى عبد الله و ابو طالب منتقل شدند و مادر عبد الله و ابو طالب هم يكى است و از آن دو برادر، دو سرور مردم به وجود آمدند، يكى نخستين و ديگرى دومين، يكى منذر و بيم دهنده و ديگرى هادى و رهنمون.و من چه بگويم در مورد مردى كه از همه مردم بر هدايت پيشى گرفت و به خداى ايمان آورد و او را پرستيد و عبادت كرد، در حالى كه همگان سنگ مىپرستيدند و منكر خدا بودند. هيچ كس بر توحيد و يگانه پرستى بر او سبقت نگرفته است مگر آن كس كه بر هر خيرى از همگان گوى سبقت در ربوده و او محمد رسول خداست كه خداى بر او و خاندانش درود فرستاده است.