از نامه آن حضرت به طلحه و زبير كه آن را همراه عمران بن حصين خزاعى گسيل فرموده است و اين نامه را ابو جعفر اسكافى در كتاب مقامات نقل كرده است. در اين نامه كه چنين آغاز مىشود ژ «اما بعد، فقد علمتها و ان كتمتها انّى لم ارد الناس حتى ارادونى»، «اما بعد، هر چند پوشيده داريد خود به خوبى مىدانيد كه من از پى مردم نرفتم تا آنان از پى من آمدند.»، ابن ابى الحديد پيش از شروع در شرح چنين آورده است:
عمران بن حصين
عمران بن حصين بن عبيد بن خلف بن عبد بن نهم بن سالم بن عاضرة بن سلول بن حبشيّة بن سلول بن كعب بن عمرو خزاعى كه به نام پسرش بجيد كنيه ابو بجيد داشته است همراه ابو هريره در سال فتح خيبر مسلمان شد. او از افراد فاضل و فقيه صحابه بوده است.مردم بصره از قول خود او نقل مىكنند كه مىگفته است، فرشتگان موكل بر آدميان را مىديده است و با او سخن مىگفتهاند ولى همين كه اين موضوع را نقل كرده و افتخار ورزيده است، آن حال از ميان رفته است.محمد بن سيرين مىگويد: فاضلتر اصحاب رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه ساكن بصره شدند، عمران بن حصين و ابو بكره بودند. عبد الله بن عامر بن كريز از او خواست قضاوت بصره را بپذيرد و او چندى پذيرفت و سپس استعفاء داد و عبد الله بن عامر آن را پذيرفت. عمران بن حصين به سال پنجاه و دوم هجرت در بصره در گذشته است.