جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید - جلد 7

محمود مهدوی دامغانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

و انجام ندادن است و اگر منطبق بر ذات زنده و توانايى نباشد، سود و زيانى از آن دو به كسى نمى‏رسد و سود و زيان آنها وابسته به موجود زنده‏اى است كه آن دو كار از او سر مى‏زند نه از خير و شر به تنهايى و بدين سبب انجام دهنده خير از خير بهتر است و انجام دهنده شر از شر بدتر.

حكمت (32)

كن سمحا و لا تكن مبذرا و كن مقدّرا و لا تكن مقترّا. «بخشنده باش و اسراف كار مباش و اندازه نگهدار و سختگير مباش.» ابن ابى الحديد در شرح اين كلمه مى‏گويد: اين سخنان همه مقتبس از آيات 27 و 29 سوره بنى اسرائيل است.

حكمت (33)

اشرف الغنى ترك المنى. «شريف‏ترين توانگرى رها كردن آرزوهاست.»

حكمت (34)

من اسرع الى الناس بما يكرهون، قالوا فيه ما لا يعلمون. «هر كس شتابان نسبت به مردم آن كند و بگويد كه خوش ندارند درباره‏اش چيزهايى را كه نمى‏دانند مى‏گويند.» اين معنى گسترده و بسيار است و ما فقط به داستانى كه آن را مبرد در كتاب الكامل آورده است قناعت مى‏كنيم.

/ 407