بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
ابن معتز چنين سروده است: «مواظب نگاههاى شخص مورد ترديد باش كه چشمها چهره دلهاست و تراوش سخنان او را بررسى كن كه بدان وسيله معايب را به چنگ مىآورى.»
حكمت (111)
و قيل له (عليه السلام): كيف تجدك يا امير المؤمنين فقال: كيف يكون حال من يفنى ببقائه، و يسقم بصحّته، و يؤتى من مأمنه. «و از او پرسيدند اى امير مؤمنان خود را چگونه مىيابى فرمود: «چگونه است حال آن كس كه به بقاى خود فانى مىشود و با تندرستى خويش بيمار مىشود. و از آنجا كه در امان است مرگش مىرسد.»
حكمت (112)
كم من مستدرج بالاحسان اليه، و مغرور بالستر عليه، و مفتون بحسن القول فيه و ما ابتلى الله احدا بمثل الاملاء له. «چه بسا كسانى كه با نيكويى كردن به دام افتادهاند و با پرده پوشى از ايشان فريفته گشتهاند و با سخن نيك كه در بارهشان گفته شده است شيفته شدهاند و خداوند هيچ كس را به چيزى همچون مهلت دادن نيازموده است.» در باره استدراج و مهلت دادن سخن گفته شد. همچنين در مورد شيفته شدن آدمى به سخنان پسنديده به حد كافى گفته شد، پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به مردى كه مرد ديگرى را ستود
لطفا منتظر باشید ...
