بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
حساب شود. به من خبر دادهاند كه در گفتار، سخن صالحان و نكوكاران را بر زبان مىآورى و در كردار، كردار خطا كاران دارى و اگر چنين مىكنى بر خويشتن ستم روا مىدارى و عمل خود را نابود مىسازى. به بارگاه خدايت توبه كن تا كارت به صلاح انجامد. در كار خود ميانه رو باش و افزونيها را براى روز نيازمندى خود- رستاخيز- به پيشگاه خدايت پيشكش كن، وانگهى روز در ميان بر سر و موى خويش روغن بزن كه من شنيدم رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) مىفرمود: «روز در ميان روغن بماليد و فراوان چنان مكنيد.» زياد براى على (عليه السلام) چنين نوشت: اما بعد، اى امير المؤمنين سعد پيش من آمد هم در سخن و هم در كردار بى ادبى كرد كه او را از بر خويش راندم و سزاوار بيش از اين بود. اما آنچه در باره اسراف و مصرف كردن خوراكهاى رنگارنگ و نعمتهاى گوناگون فرمودهاى، اگر آن گزارشگر راستگوست خدايش پاداش صالحان ارزانى دارد و اگر دروغگوست خدايش از عقوبت دشوار دروغگويان حفظ فرمايد، اما اين سخن او كه من دادگرى را توصيف و جز آن عمل مىكنم، در اين صورت من از زيانكاران خواهم بود. اى امير المؤمنين در اين سخن كه فرمودى به مقتضاى مقامى كه در آن هستى قضاوت فرماى، دعوى بدون گواه چون تير بدون پر و پيكان است، اگر در آن باره دو شاهد عدل آورد، درست است و گر نه دروغ و ستم او براى تو روشن مىشود.ابن ابى الحديد سپس برخى از كلمات و خطبههاى زياد را آورده است كه براى نمونه و از باب آن كه
«مرد بايد كه گيرد اندر گوش ور نوشته است پند بر ديوار»
ور نوشته است پند بر ديوار» ور نوشته است پند بر ديوار»
به ترجمه يكى دو مورد بسنده مىشود.از سخنان اوست: نسبت به خراج دهندگان نيكويى كنيد كه تا آنان فربه باشند شما فربه خواهيد بود.خردمند كسى نيست كه چون به كارى در افتاد به چاره انديشى پردازد، خردمند كسى است كه پيش از در افتادن در كار چاره سازى كند كه در آن نيفتد.