شانزدهمين ويژگى - راهیان کوی دوست نسخه متنی

كارهاى بسيار مردم نزد آنان اندك است و خود را به چيزى كه انجام نداده اند مى ستايند و چيزى را ادعا مى كنند كه در وجود آنان نيست و از آرزوهايشان سخن مى گويند و همواره بدى هاى مردم را بازگو مى كنند و خوبى هايشان را مخفى مى دارند.

شانزدهمين ويژگى

شمار مردم را به حساب نمى آورند، كارهاى خيرى كه ديگران انجام مى دهند، حتى اگر فراوان نيز باشد، در چشم آنان اندك است. در واقع خود را نمى شكنند كه به خوبى هاى ديگران اعتراف كنند. وقتى از او سؤال مى كنى: فلانى چقدر معلومات دارد؟ به زحمت مى گويد، بله تا حدى معلوماتى دارد! خدمات شايان، عبادتها،جان فشانيها و ايثارگريهاى ديگران براى اونمودى ندارد.در مقابل كارى كه خود انجام مى دهد،برايش خيلى جلوه دارد و پيوسته به خود مى بالدكه ما چنين و چنان كرديم!

هفدهمين و هجدهمين ويژگى

خود را به كارى كه انجام نداده اند مى ستايند و چيزى را ادعا مى كنند كه در وجود آنان نيست. نه تنها كارهاى كوچك خود را بزرگ مى كنند، بلكه لاف كارهايى را مى زنند كه انجام نداده اند! و به دروغ ادعا مى كنند و دوست دارند ديگران آنها را، بر كارهايى كه انجام نداده اند، بستايند. در مقابل اهل آخرت اعمال خير خود را پوشيده مى دارند و نمى گذارند ديگران پى به آنها ببرند.

نوزدهمين و بيستمين ويژگى

همواره تمنا و انتظارات خود را بيان مى كنند و به عيب گويى از ديگران مى پردازند.

سخن كه به اينجا مى رسد، پيامبر با تعجّب عرض مى كند: خداوندا؛ آيا اهل دنيا اين همه عيب دارند؟! خداوند مى فرمايد:

«يا اَحْمَدُ؛ اِنَّ عَيْبَ اَهْلِ الدُّنْيا كَثيرٌ، فيهِمُ الْجَهْلُ وَ الْحُمْقُ. لاْيَتَواضَعُونَ لِمَنْ يَتَعَلَّمُونَ مِنْهُ وَ هُمْ عِنْدَ اَنْفُسِهِمْ عُقَلاءٌ وَ عِنْدَ الْعارِفينَ حُمَقاءٌ»

اى محمد؛ عيوب اهل دنيا فراوان است، از جمله، آنان جاهل و احمقند (صلاح و فساد خود را تشخيص نمى دهند). در برابر معلم و استاد خويش تواضع ندارند. خود گمان مى كنند در زمره عاقلانند؛ ولى در نظر عارفان، احمق هايى بيش نيستند.