راهیان کوی دوست نسخه متنی

و

اثر ديگر آن دو امر، دفاع از حقّ و حقيقت است.

كسى كه زندگى معمولى و بى آلايش و بدون تشريفات دارد، زبانش نيز باز است و قادر است در همه جا از حق دفاع كند، برخلاف شكم باره اى كه قدرت دفاع از حقّ را ندارد و همواره به رعايت و ملاحظه ديگران مى پردازد، تا مبادا به منابع درآمد او ضربه اى وارد آيد. فرد سبك بار و «خفيف المؤنة» پروايى ندارد كه از حق گويى او ديگران برنجند و يا به زندگيش آسيبى وارد سازند، زيرا او با امكانات اندك زندگى خويش را سپرى كرده و همه جا مردانه، در برابر كژى ها و بى عدالتى ها، از حقّ دفاع مى كند. انسان سبك بار و «خفيف المؤنة» مى كوشد تا آبرومند زندگى كند؛ ولى شكم باره مى كوشد تا هميشه خوش زندگى كند و بين اين دو تفاوت زيادى است.

ز

با توجه به مطالب گذشته، اثر سودمند ديگر گرسنگى و سكوت به روشنى آشكار مى گردد و آن اينكه مؤمن پرهيزگار هيچ گاه به اين فكر نيست كه روزگارش چگونه مى گذرد: به سختى يا به آسانى؟ زيرا به تقدير و قضاى الهى رضا داده و در دنيا به قناعت و كم خرجى روى مى آورد و به جمع آورى ثروت و مال همّت نمى گمارد، تا به گرفتارى و بيمارى هاى روانى اى كه دنياداران بدان مبتلا هستند، مبتلا گردد.

در ادامه خداى سبحان فرمود:

آيا مى دانى چه وقت بنده ام به من تقرّب مى جويد؟

آن حضرت عرض كرد: نمى دانم.

فرمود: در حال گرسنگى و سجده: بدون شكّ بهتر است اين دو با هم جمع گردند، زيرا گرسنه اى كه در حال سجده باشد روحش آمادگى بيشترى براى پرواز و قرب به حق دارد، زيرا با تحمّل رنج گرسنگى احساس ضعف و كوچكى و تواضع در برابر خدا مى كند و بر اثر سجده، كمتر حواسش پراكنده مى گردد و در نتيجه حضور قلب بيشترى خواهد داشت.