فصل چهارم در مستحبات و مكروهات تخلّى است‏ - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 1

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 105

فصل چهارم در مستحبات و مكروهات تخلّى است‏

اما مستحبات‏

پس سزاوار است از براى شخص متخلّى اين كه طلب كند مكان خلوتى را يا دور شود به قدرى كه كسى او را نبيند. و اين كه موضع مناسبى كه بلند باشد يا زمين سستى باشد از براى بول پيدا كند. و اين كه مقدم دارد پاى چپ را بر پاى راست در وقت داخل شدن در بيت الخلاء و مقدم دارد پاى راست را وقت بيرون آمدن و آن كه سر خود را به پوشاند در وقت قضاء حاجت. و آن كه چيزى مانند عبا يا مثل آن بر سر خود كشد مانند كسى كه حيا مى‏كند و در وقت كشف عورت، «بسم اللَّه» بگويد تا شيطان نظر به صورت او نكند. و در وقت نشستن، تكيه كند بر پاى چپ و گشاده كند پاى راست را و آن كه استبراء كند به كيفيتى كه گذشت. و آن كه تنحنح كند پيش از استبراء و آن كه بخواند دعاهاى وارده‏ى در آن حال را پس بگويد وقت داخل شدن در بيت الخلاء: اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الرِّجْسِ النَّجِسِ الْخَبِيثِ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ يا بگويد: الْحَمْدُ لِلَّهِ الْحافِظِ المُؤدى و اولى‏ آن است كه هر دو را بگويد. و در وقت بيرون آمدن غائط بگويد: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَطْعَمَنِيهِ طِيْبَاً فِي عافِيةٍ وَ أَخْرَجَهُ خَبِيثاً فِي عافِيَةٍ و چون نظر به غائط افكند بگويد: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِى الْحَلالَ وَ جَنِّبْنِىَ الْحَرامَ و در وقت ديدن آب استنجاء و توجه به او بگويد: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ الْماءَ طَهُوراً وَ لَمْ يَجْعَلْهُ نَجِساً و در وقت استنجاء بگويد: اللَّهُمَّ حَصِّنْ فَرْجِى وَ اعْفِهِ وَ اسْتُرْ عُورَتِى وَ حَرِّمْنِى عَلَى النَّارِ وَ وَفِّقْنِى لِما يُقَرِّبُنِى مِنْكَ يا ذا الْجَلالِ وَ الإِكْرامِ و چون از استنجاء فارغ شود بگويد: الْحَمْدُ لِلَّهِ عافانِى مِنَ الْبَلاءِ وَ أَماطَ عَنِّي الأَذى‏ و چون از جاى خود برخاست دست راست را بر شكم بمالد و بگويد: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَرَّفَنِى لَذَّتَهُ وَ أَبْقى‏ فِي جَسَدِى قُوَّتَهُ وَ أَخْرَجَ عَنِّي أَذاهُ يا لَها نِعْمَةٌ، يا لَها نِعْمَةٌ، يا لَها نِعْمَةٌ لا يَقْدِرُ الْقادِرُونَ قَدْرَها و مستحب است كه استنجاء از غائط را مقدم دارد بر استنجاء از بول و در استنجاء به احجار، اگر به بيش از سه پارچه محتاج شد آن را طاق قرار دهد به اين معنى كه اگر به چهار سنگ يا به چهار پارچه‏ى كهنه پاك شد يكى ديگر زياد كند كه طاق شود و اگر به شش پاك شد نيز، يكى زياد كند و هكذا و اين كه استنجاء و

/ 443