چهارم‏ - غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی - جلد 1

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 122

كه تجاوز مى‏كند و اگر چه آن را جمع كرده باشد در ناصيه. و هم چنين كفايت نمى‏كند مسح بر مويى كه از پيش سر نباشد و اگر چه در پيش سر جمع شده باشد و جائز نيست مسح بر حائل مثل حنا يا نحو آن كه به سر ماليده باشد چنانچه جائز نيست مسح از روى كلاه و عمامه و مقنعه و امثال اينها، اگر چه پارچه‏ى نازكى باشد كه مانع از رسيدن رطوبت به محل مسح نباشد. بلى! در حال اضطرار، مسح بر حائل جائز است مثل آن كه از سرما نتواند حائل را دور كند يا چيزى به آنجا چسبيده باشد كه نتواند آن را بكَند. و بايد مسح به باطن كف دست باشد و احوط اين است كه به دست راست باشد و اولى اين است كه به انگشتهاى دست راست باشد.

مسأله 24

در مسح مقدم سر، فرق نيست ما بين اين كه طولًا مسح كند يا عرضاً يا منحرفاً.

چهارم‏

از واجبات وضوء مسح پاها است به حسب طول، از سر انگشتان تا كعبين بنا بر مشهور و تا مفصل، بنا بر قول بعضى و احتياط به مراعات اين قول ترك نشود. و كعبين برآمدگى در وسط قدم است و مفصل ما بين ساق و قدم است و در عرض، مسمى كافى است اگر چه به عرض يك انگشت يا كمتر باشد. و افضل آن است كه به مقدار عرض سه انگشت باشد و افضل از آن، مسح تمام پشت پا است. و كفايت مى‏كند در مسح آن كه ابتدا از انگشتان كند يا از كعبين، لكن احوط ابتدا كردن به انگشتان است چنانچه احوط مقدم داشتن مسح پاى راست است بر پاى چپ اگر چه اقوى، جواز مسح هر دو است با هم. بلى! جايز نيست مقدم داشتن مسح پاى چپ را بر راست و احوط اين است كه مسح پاى راست را به دست راست و مسح پاى چپ را به دست چپ بكند اگر چه قول به جواز مسح هر دو به يك دست بعيد نيست. و اگر بر پشت پاها مويى باشد، احوط اين است كه جمع كند ما بين مسح آن و مسح بشره و اكتفا نكند به مسح روى موى، هر چند محيط به بشره باشد. و بهتر ازاله‏ى آن مو است چنانچه در حائل هاى ديگر از چرك و نحو آن كه مانع از وصول آب باشد به بشره، واجب است ازاله‏ى آنها. و بايد يقين كند به وصول آب و شك و ظنّ كافى نيست. و كسى كه بعض پاى او قطع شده است‏

/ 443