بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 134در اين قسم نيز با فرض اين كه خود شخص مباشر شستن آنها شود اگر چه خالى از اشكال نيست الّا اين كه ظاهر صحت است. پس منحصر است بطلان در صورتى كه غير، مباشرت كند در شستن اعضا يا اعانت كند به اين طريق كه اجراء آب بر اعضا و شستن آنها از هر دو واقع شود.
مسأله 22
هر گاه آب از ناودان و نحو آن جارى باشد، شخص صورت يا دست خود را در زير آن بگيرد به قصد وضوء و آب بر آن عضو جارى شود صحيح است. و اين كار منافات با وجوب مباشرت ندارد. بلكه هر گاه شخصى از مكان بلندى آب بريزد نه به قصد آن كه كسى را وضوء بدهد، ديگرى صورت يا دست خود را زير آن بگيرد به قصد وضوء، صحيح است نيز. و اين اعانت غير حساب نمىشود.
مسأله 23
هر گاه كسى متمكن نباشد از مباشرت مىتواند نائب بگيرد كه او را وضوء بدهد بلكه واجب است نائب گرفتن اگر چه موقوف بر اجرت باشد هر چند زياد باشد ما دام كه مضر به حال او نباشد و نيّت وضوء را خودش بايد بكند و لازم نيست كه نائب آب را بر كف دست او بريزد و از دست او اجراء بر محل كند، اگر چه احوط است. بلى! مسح بايد بدست خودش باشد نه دست نائب يعنى دست او را بگيرد و بمالد محل مسح او و اگر ممكن نباشد رطوبت باقيهى در دست او را بگيرد و به آن مسح كند سر و پاهاى او را. و اگر از بعض افعال وضوء عجز دارد نه همه، نائب بگيرد براى همان مقدارى كه عجز دارد.
شرط دهم
ترتيب ما بين افعال وضوء است به مقدم داشتن صورت، پس دست راست، سپس دست چپ، پس مسح سر، پس از آن، مسح پاها. و ما بين اجزاء اعضا ترتيب لازم نيست. بلى! واجب است مراعات الاعلى فالاعلى چنانچه گذشت. و اگر اخلال كند به ترتيب و اگر چه از روى جهل يا نسيان باشد، باطل است. هر گاه بعد از فراغ و فوات موالات ملتفت شود و اگر در اثناء ملتفت شد لكن نيتش فاسد بوده به اين معنى كه بر وجه تشريع نيّت به اين وجه نموده، باز باطل است و اگر بر وجهى بوده كه نيتش فاسده نشده برگردد و اتيان كند بر وجهى كه ترتيب به عمل آيد صحيح است. و فرقى نيست در وجوب ترتيب ما بين وضوء