بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 141و كدام مؤخر؟ بايد خود را محدث بداند و وضوء بگيرد در حالتى كه جاهل به تاريخ هر دو، يا جاهل به تاريخ وضوء باشد. و اما هر گاه جهل دارد به تاريخ حدث و علم دارد به تاريخ وضوء، بنا را بر بقاء وضوء بگذارد. و احوط در اين صورت وضوء گرفتن است نيز.
مسأله 2
هر گاه شخص محدث كه شك دارد در وضوء و شرعاً بايد وضوء بگيرد فراموش كرد وضوء را و نماز كرد [خواند]، هيچ اشكالى نيست در بطلان اين نماز به حسب ظاهر و واجب است وضوء بگيرد و نماز را اعاده كند اگر وقت باقى باشد و الّا قضاء كند. و اما اگر شخص مأمور به وضوء باشد از جهت جهل به حالت سابقه و فراموش كند كه وضوء بگيرد و نماز بخواند، ممكن است حكم به صحت نماز او از باب قاعدهى فراغ لكن مشكل است و احوط اعاده يا قضاء است نيز.
مسأله 3
هر گاه شخص متطهر، وضوء تجديدى گرفت و نماز كرد [خواند] و بعد يقين كرد كه يكى از آن دو وضوء باطل بوده و لكن نمىداند كدام است اشكالى نيست در صحت نمازش و واجب نيست براى نمازهاى بعد هم وضوء گيرد. و اما اگر بعد از هر يك از دو وضوء نمازى كرده و بعد يقين به بطلان يكى از دو وضوء نموده، نماز دوم صحيح است. و اما نماز اول، احوط اعاده است و اگر چه بعيد نيست اجراء قاعدهى فراغ در آن.
مسأله 4
هر گاه دو وضوء گرفت و بعد از آن دو وضوء، نمازى كرد و بعد علم پيدا كرد به اين كه بعد از يكى از آن دو وضوء، حدثى از او صادر شده و نمىداند بعد از كدام بوده؟ ممكن است حكم به حصت آن نماز از باب قاعدهى فراغ لكن بايد از براى نمازهاى بعد وضوء بگيرد چون مرجع مسأله به اين مىشود كه وضوء و حدثى مىداند و شك در تقدم و تاخّر احدهما دارد.
مسأله 5
هر گاه دو وضوء گرفت و بعد از هر يك، نمازى كرد و بعد يقين كرد به اين كه حدثى بعد از يكى از آن دو صادر شده و نمىداند كدام بوده؟ در اين صورت واجب است اعادهى هر دو نماز اگر مختلف باشند در عدد و اگر در عدد متحد باشند و در جهر و اخفات هم مثل يكديگر باشند يك نماز به قصد ما في الذّمه كفايت مىكند. بلكه اگر در جهر و اخفات هم مختلف باشند كفايت مىكند