بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 152شد بايد استيناف كند يا عود كند به شستن جبيرهاى كه مسح كرده بر آن اگر موالات فوت نشده باشد.
مسأله 32
صاحب جبيره مىتواند در اول وقت نماز كند [خواند] اگر يأس داشته باشد از زوال عذر تا آخر وقت. و الّا احوط تأخير است.
مسأله 33
اگر به اعتقاد ضرر داشتن غَسل موضع جبيره، عمل جبيره كرد بعد معلوم شد كه ضرر نداشته اعمال او صحيح است. و اگر به اعتقاد ضرر نداشتن شست موضع را و بعد معلوم شد كه ضرر داشته نيز صحيح است. و اگر با اعتقاد ضرر داشتن مع ذلك شست و در واقع ضرر نبوده، اگر قصد قربت از او به عمل آمده صحيح است و احوط در هر سه صورت اعاده است. و اگر با اعتقاد عدم ضرر باز عمل جبيره كرد و در واقع ضرر بوده كه وظيفه او جبيره بوده با تمشى قصد قربت صحيح است و در اين صورت نيز احوط اعاده است.
مسأله 34
در هر موردى كه شك دارد در اين كه وظيفه او وضوء با جبيره مىباشد يا تيمم، احوط جمع ما بين هر دو است.
فصل دهم در حكم وضوء دائم الحدث است
بدان كه كسى كه سلس البول دارد يعنى بى اختيار بولش مىچكد و كسى كه مبطون است، يعنى ناخوشى شكم روش دارد يا از براى ايشان فتره هست كه وسعت نماز داشته باشد اگر چه به اقتصار بر خصوص واجبات باشد يا نيست. و بر تقدير دوم يا در هر نمازى دو دفعه يا سه دفعه بيش نيست يا بيشتر است. اما اگر فترهى واسعه داشته باشد واجب است نماز خود را در آن فتره واقع سازد. و اگر گنجايش بيش از واجبات ندارند بايد همهى مستحبات را ترك كنند پس اگر اول وقت باشد واجب است مبادرت كنند و اگر در وسط يا آخر وقت باشند، بايد صبر كنند تا آن وقت و اگر قبل از آن وقت نماز كنند نماز ايشان باطل است هر چند بر طبق حكمشان عمل كنند. بلى! اگر اتفاقاً نماز ايشان در غير آن وقت سالم ماند با فرض اين كه قصد قربت هم از ايشان حاصل شده باشد صحيح است. و اگر در صورتى كه بايد مبادرت كنند، تأخير بياندازند معصيت كردهاند و لكن اگر بر طبق
لطفا منتظر باشید ...
