بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 159ترك حبس آن موجب فوت نماز بشود با اين كه در بيدارى باشد و وضو هم داشته باشد و آب و خاك به جهت غسل يا تيمم نداشته باشد، بعيد نيست.
مسأله 8
هر گاه شخص مىداند كه اگر خود را جنب كند نمىتواند غسل كند و بايد تيمم كند جايز است كه خود را جنب كند اگر چه بعد از دخول در وقت باشد. بلى! اگر تيمم هم نمىتواند بكند مشكل است. و در وضو مطلقاً مشكل است اگر بعد از دخول در وقت باشد مگر آن كه حفظ وضو بر او حرج باشد.
مسأله 9
اگر شك كند در اين كه دخول شد يا نه؟ يا به قدر حشفه داخل شد يا نه؟ غسل واجب نمىشود. و هم چنين است اگر شك كند در اين كه مدخول فيه، فرج يا دبر بود يا موضع ديگر؟
مسأله 10
فرق نيست در وجوب غسل ما بين اين كه آلت مجرد باشد يا اين كه كهنه يا دستمالى بر آن پيچيده، ادخال كند. مگر آن كه به نحوى باشد از كثرت لف كه صدق جماع نكند.
مسأله 11
در مواردى كه از باب احتياط بايد جمع ما بين غسل و وضو كرد: اولى آن است كه غسل را باطل كند بعد وضو بگيرد به جهت آن كه وضو با غسل جنابت جايز نيست و محتمل است كه اين غسل، غسل جنابت باشد.
مسأله 12
اگر مردى واطى خنثى و موطوء او واقع شود بر هر دو غسل واجب مىشود.
فصل سوم در امورى كه توقف دارد بر غسل جنابت
و آن چند چيز است
اول
نماز چه واجب چه مستحب، هر نمازى كه باشد ما عداى نماز بر ميت كه شرط آن طهارت نيست. و هم چنين شرط است از براى نماز احتياط و قضاء اجزاء منسيهى نماز و سجدهى سهو. و اما سجدهى شكر و سجدهى تلاوت پس طهارت در آنها شرط نيست.
دوم
طواف واجب هر چند جزء حج و عمرهى مستحبى باشد. و اما طواف مندوب پس طهارت در آن شرط نيست لكن بر جنب حرام است داخل شدن در مسجد الحرام. پس ثمر عدم شرطيت ظاهر مىشود در آنجا كه نسياناً داخل شود و طواف كند و بعد معلوم شود كه جنب بوده.