اقوى اين است كه آب غسل جنابت و حيض و نفاس زوجه بر زوج باشد. و هم چنين اجرت گرم كردن اگر محتاج به آن باشد چون عرفاً جزء نفقه محسوب است. بلى! اگر ناشزه يا منقطعه باشد بر خود زوجه است.
مسأله 22
هر گاه شخص جنب در ماه رمضان يا در روز روزهى غير رمضان، يا در حال احرام، از روى نسيان غسل ارتماسى كند غسلش صحيح است. چنانچه روزه و احرامش نيز صحيح است. و اگر عمداً ارتماس كند، غسل و روزهاش باطل است و لكن احرامش باطل نمىشود و اگر چه گناه كرده. و بعضى گفتهاند كه اگر نيّت غسل كند در حال بيرون آمدن از آب، غسلش صحيح است. و لكن اين در روزهى رمضان مشكل است، به جهت حرمت اتيان به مفطر بعد از بطلان نيز. پس بيرون آمدن از آب، مثل مكث در آب حرام است بلكه ممكن است گفته شود كه ارتماس، يك فعلى است مركب از فرو رفتن در آب و بيرون آمدن از آن پس تمام آن حرام است و بنا بر اين مشكل است صحت روزهى غير رمضان نيز. بلى! اگر توبه كند و به قصد غسل بيرون آيد، صحيح است.
مسأله 23
چينهاى شكم در وقت چاقى يا لاغرى بعد از چاقى داخل در بواطن نيست پس شستن زير آنها لازم است. و هم چنين زير پستان زنها و هم چنين پشت گوشها، كه به سر چسبيده باشد.
مسأله 24
وجوب شستن موى ابرو كه پُر پشت باشد معلوم نيست. و هم چنين موى زير بغل كه زياد باشد. پس اگر چرك به آنها چسبيده باشد يا جرم و سمه به ابروها چسبيده باشد بر وجهى كه آب به بشرهى زير آنها برسد، ضرر به غسل ندارد لكن احوط شستن آنها است، بلكه اولى و احوط، شستن تمام موها است، حتى موى سر زنها و موى ريش.
مسأله 25
در غسل ارتماسى احوط اين است كه پيش از فرو رفتن در آب به قصد غسل، موانع و حواجب را رفع كند و بعد فرو رود اگر چه هر گاه به قصد ارتماسى تدريجى در آب فرو رود و در زير آب رفع موانع كند يا مثل انگشتر و دست بند را حركت دهد يا موى را تخليل كند، بعيد نيست كه كافى باشد هر گاه زياد طول نكشد كه منافى صدق عرفى دفعه باشد. و اما اگر قصد دفعى كند،
لطفا منتظر باشید ...
